Πολυάθλου Προφήτου Ιώβ, Σεραφείμ (Λεβαδείας), Μάμαντος, Ιλαρίου, Παχωμίου, Βαρβάρου, Δάνακτος, Δημητρίωνος, Δονάτου, Θερινού και Μεσίρου.
Ζωοδόχος Πηγή: Ένα από τα ονόματα της Παναγίας. Παραμένει άγνωστο πώς και πότε εισήχθη στο εορτολόγιο η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Τον 9ο αι. για πρώτη φορά η υμνολογία της Εκκλησίας μας απηύθυνε στην Παναγία τον τίτλο της Ζωοδόχου Πηγής. Στα μέσα του 5ου αιώνα –σύμφωνα με τον Νικηφόρο Κάλλιστο Ξανθόπουλο, που συνέθεσε και την ακολουθία της εορτής– χτίστηκε υπό του Λέοντος Θρακός ένας μεγάλος και περίλαμπρος ναός στο όνομα της Θεοτόκου. Σε δασώδη περιοχή στη Χρυσή Πύλη της Πόλης ο Λέων, όταν ήταν ακόμα στρατιώτης, είχε βρει έναν περιπλανώμενο τυφλό, ο οποίος διψούσε φοβερά. Ο Λέων άρχισε να ψάχνει στο δάσος για νερό, όταν άκουσε μια φωνή να του υποδεικνύει πού θα βρει μια πηγή, ενώ τον συμβούλεψε να χρίσει με το νερό της και τα μάτια του τυφλού, για να βρει το φως του. Μάλιστα, του είπε ότι θα γινόταν αυτοκράτορας και ότι στο σημείο της πηγής θα έπρεπε να χτίσει εκκλησία. Πράγματι, όταν ο Λέων έγινε αυτοκράτορας, έχτισε μεγαλοπρεπή εκκλησία στο σημείο που υπήρχε η πηγή. Στα νερά της καθημερινά θεραπεύονταν πολλοί πιστοί και γι’ αυτό ονομάστηκε Ζωοδόχος Πηγή.
Κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ότι χτίστηκε από τον Ιουστινιανό προς ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τη Θεοτόκο από τη θεραπεία του, μέσω του αγιάσματος, από αρρώστια που έπασχε.
Στις 2 Φεβρουαρίου του 1835 έγιναν από τον πατριάρχη Κωνστάντιο το ΒΔ, μετά από άδεια του σουλτάνου Μαχμούτ, πάνω στα ερείπια του παλαιού ναού, τα εγκαίνια του νέου ναού. Στα γεγονότα του 1955 χάθηκε και η εικόνα της Παναγίας της Μπαλουκλώτισσας. Δίπλα στη Μονή της Παναγίας του Μπαλουκλή υπάρχει το Κοιμητήριο των Οικουμενικών Πατριαρχών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ίδια μονή διαδραματίστηκε ο θρύλος με τον καλόγερο ο οποίος τηγάνιζε τα ψάρια και δεν ήθελε να πιστέψει την άλωση της Πόλης.
Ο Προφήτης Ιώβ καταγόταν από την Αυσίτιδα, ένα χωριό κοντά στη Δαμασκό και ήταν πέμπτος απόγονος του Αβραάμ. Έζησε περίπου χίλια εννιακόσια χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού. Υπήρξε πρότυπο υπομονής, ευλάβειας και γενναιότητας. Απέκτησε μεγάλη οικογένεια (επτά γιους και τρεις θυγατέρες) και πλούτο, τον οποίο διέθετε προς βοήθεια των ασθενέστερων. Όμως, για να λάμψει η αρετή του, ο Θεός επέτρεψε και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έχασε τα δέκα παιδιά του και όλη την περιουσία του, ενώ ο ίδιος προσβλήθηκε από λέπρα. Ακόμα και όταν η γυναίκα του, αγανακτισμένη για τα όσα τους συνέβησαν, του ζητούσε να βλασφημήσει το Θεό, εκείνος τον δόξαζε και τον υμνολογούσε. Έλεγε μάλιστα: Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου. Αν δεχτήκαμε τα καλά από το Θεό, τα κακά δε θα υποφέρουμε; Ο Θεός σταμάτησε να δοκιμάζει την πίστη του και τελικά του χάρισε πολλαπλάσια αγαθά από όσα του είχε πάρει, καθώς και παιδιά. Ο Ιώβ, σύμφωνα με την παράδοση, έζησε διακόσια σαράντα οκτώ χρόνια.
- Ο Ιώβ προφήτευσε τη σταυρική θυσία του Ιησού Χριστού. Λέει ο Ιώβ για το Θεό: «Διότι δεν είναι άνθρωπος ως εγώ διά να αποκριθώ προς αυτόν, και να έλθωμεν εις κρίσιν ομού. Δεν υπάρχει μεσίτης μεταξύ ημών, διά να βάλει την χείρα αυτού επ’ αμφοτέρους ημάς» (Ιώβ 9ΘΔ 32-33). Δηλαδή παρατηρεί με παράπονο πως δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με το Θεό, γιατί δεν υπάρχει μεσίτης ικανός να τους συμφιλιώσει. Δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να βάλει το χέρι στον καθένα τους (ένα στον ώμο του Ιώβ και ένα στο Θεό) και να τους ενώσει. Προφητεύει με αυτό τον τρόπο τη γέννηση του Θεανθρώπου, που θα τους συμφιλιώσει, αλλά ταυτόχρονα και τη σταύρωση, όταν με τα δύο χέρια Του στο σταυρό θα είναι σαν να ακουμπά τους ανθρώπους και το Θεό και να τους συμφιλιώνει.
Ο Όσιος Σεραφείμ καταγόταν από το Ζέλι και ασκήτευσε στο βουνό Δομπού στη Λιβαδειά. Στο όρος Κάρκαρα έχτισε ναό του Σωτήρος, αλλά, επειδή δεχόταν πολλές επισκέψεις από συγγενείς και φίλους, έφυγε και πήγε στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης που βρίσκεται στο Σαγμάτιο όρος μεταξύ Θηβών και Ευβοίας. Εκεί έλαμψε ως πνευματικός άντρας. Για να αποφύγει όμως και πάλι τον κόσμο, πήγε στην τοποθεσία Δομπού του Ελικώνα και έχτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος. Συνολικά έζησε εβδομήντα οκτώ χρόνια. Πέθανε ειρηνικά στις 6 Μαΐου 1602, στη Μονή του Σωτήρος στη Δομπού.
– Το λείψανό του βρίσκεται στο Μοναστήρι του Σωτήρος στην προαναφερθείσα περιοχή.
– Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης συνήθιζε να παίρνει την ευλογία του αγίου προσκυνώντας το σκήνωμά του, πριν από τις μάχες του εναντίον των Τούρκων.
Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής (νομού Ηλείας)
Xτισμένη τον 20ό αιώνα η Iερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής δε διαθέτει την ιστορική αίγλη των άλλων μοναστηριών του νομού Ηλείας, όμως η γαλήνη τόσο του τοπίου όσο και του χώρου θα σας ανταμείψει. Απέχοντας μόλις δύο χιλιόμετρα από το Επιτάλιο και περιστοιχισμένη από τη μια μεριά από πανύψηλα πεύκα, προσφέρει από την άλλη πλευρά μια μοναδική εικόνα από την Κυπαρισσία μέχρι το Κατάκωλο, με τις απίστευτες εναλλαγές των χρωμάτων της θάλασσας και της γης που μόνο η ηλειακή γη προσφέρει.
Ιερά Μονή Καστρίου
Στις παρυφές του Ταΰγετου, κοντά στα Νέα Λιβερά, βρίσκεται η Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Καστρίου.
Η Μονή Καστρίου είναι κτίσμα του 17ου αιώνα. Στην Iερά Μονή φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας, που πιθανότατα μεταφέρθηκε εκεί από το μοναστήρι του Κάρδαρη. Μάλιστα, σύμφωνα με την παράδοση, κομίστηκε από την Κωνσταντινούπολη μετά την άλωση του 1453 (και ίσως είναι αντίγραφο εικόνας του Ευαγγελιστή Λουκά).
Οι μεγαλοπρεπείς εγκαταστάσεις της δείχνουν την οικονομική ευρωστία της μονής.
Οι ξενώνες και τα κελιά έχουν μεγαλειώδη θέα προς τον Πάρνωνα και την κοιλάδα του Ευρώτα.
Η μονή βοήθησε ποικιλοτρόπως (οικονομικά, επισιτιστικά αλλά και δίνοντας καταφύγιο) κατά τη διάρκεια της Eπανάστασης του 1821.
Σήμερα η μονή είναι γυναικείο μοναστήρι, και μάλιστα πολύ καλά διατηρημένο.
Χαμηλότερα της μονής βρίσκονται τα ερείπια της παλιάς Μονής της Παναγίας του Κάρδαρη.
- Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο «Ελληνισμός και Ορθοδοξία» εκδόσεις PLS
