Ημέρα της γυναίκας σήμερα, με χρόνια πολλά και …επαναστατικά ποστ, που έγιναν αφορμή για να σκεφτώ τι πραγματικά γιορτάζουμε και τι κατακτήσαμε στα 125 περίπου χρόνια ύπαρξης του φεμινιστικού κινήματος!
Η 8η Μαρτίου ορίστηκε, από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη, το 1977 με σαφείς αναφορές στη πρώτη συλλογική διαμαρτυρία, στις 8 Μαρτίου 1857, όταν εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού διαδήλωσαν ειρηνικά στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς, φορώντας λευκά ρούχα. Η αστυνομία κατέστειλε τη διαμαρτυρία με τη χρήση βίας. Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα ‘‘Ψωμί και τριαντάφυλλα’’, με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.
125 χρόνια φεμινιστικού κινήματος και σε πολλά μέρη του κόσμου οι γυναίκες εξακολουθούν να μην έχουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα (ίση μεταχείριση, ασφάλεια, μόρφωση, αυτοδιάθεση, ισονομία). Δυστυχώς αυτά δεν είναι προβλήματα μόνο του τρίτου κόσμου και υποανάπτυκτων χωρών, συμβαίνουν και σε πολιτισμένες χώρες!
Αν και η χώρα μας ανήκει στους πρωτοπόρους και κατοχύρωσε το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, εμμέσως στο Σύνταγμα του 1864, με την αναγνώριση της ιδιότητας του πολίτη στις γυναίκες, οι γυναίκες στη χώρα μας ψήφισαν πρώτη φορά το 1930, στις δημοτικές εκλογές και μόνο όσες ήταν άνω των 30 και εγγράμματες, είχαν δηλαδή τουλάχιστον απολυτήριο δημοτικού! Χρειάστηκε να φτάσουμε στη δεκαετία του 50 για να μπορούν οι γυναίκες να κάνουν χρήση του δικαιώματος ‘‘εκλέγειν και εκλέγεσθε’’. Η ισότητα των δύο φύλλων κατοχυρώθηκε συνταγματικά το 1975.
Στην Ελλάδα του σήμερα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΙΝΕ και της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), προκύπτει ότι το ποσοστό ανεργίας για τις γυναίκες είναι ιδιαίτερα υψηλό (28,7%) και κατά πολύ υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό των ανδρών (21%). Συγκρίνοντας σε ετήσια βάση τα ποσοστά ανεργίας κατά φύλο για το διάστημα 2010-2015, το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι συνεχώς υψηλότερο από το αντίστοιχο των ανδρών κατά περίπου 6-7 ποσοστιαίες μονάδες. Χαώδης διαφορά υπάρχει και στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Ας δούμε και την εικόνα της γυναίκας που προβάλλεται σήμερα! Εμείς οι ίδιες χωρίζουμε τις γυναίκες σε …σοβαρές και ελαφρές, κυρίες και εύκολες και καταδικάζουμε αυτές που διαφημίζουν και προσφέρουν …υπηρεσίες, αλλά όχι αυτούς που τις αγοράζουν! Ας κάνουμε λοιπόν σήμερα το πρώτο βήμα προς την αληθινή ισότητα! Οι άνθρωποι γενικά είναι λιγότερο ή περισσότερο σοβαροί, χυδαίοι ή αξιοπρεπείς κλπ. Κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά ή ταμπέλες δεν είναι προνόμια ή ελαττώματα του ενός ή του άλλου φύλου! Τροφή για σκέψη!
Γράφει η Αγγελική Γρατσία
