Σύναξη του αρχαγγέλου Γαβριήλ, της Αγίας Μαρ. Γολινδούχ, Οσίου Στεφάνου (του Σαβαΐτου), Οσίας Σάρρας, Ηλιοφώτου, Αμμωνίου, Αυξουθενίου, Ευτυχίου, Ευφημιανού.
Ο Όσιος Στέφανος γεννήθηκε στη Δαμασκό και ήταν ανιψιός του Ιωάννη του Δαμασκηνού. Ο πατέρας του Στεφάνου ονομαζόταν Θεόδωρος Μανσούρ. Σε ηλικία δέκα ετών εισήχθη από το θείο του στη Λαύρα του Αγίου Σάββα και εκπαιδεύτηκε στη μοναχική ζωή. Μετά το θάνατο του θείου του αποσύρθηκε στην έρημο, όπου ασχολήθηκε με την ποίηση κοσμώντας την Εκκλησία με το έργο του. Πέθανε ειρηνικά το 807.
Η Αγία Γολινδούχ καταγόταν από την Περσία και έζησε στην εποχή του βασιλιά Χορσόη (590-628). Ήταν σύζυγος του αρχιμάγου. Είδε όμως ένα όραμα σύμφωνα με το οποίο άγγελος Κυρίου την εμπόδιζε να μπει σε ένα φωτεινό τόπο που έμοιαζε με παράδεισο. Μετά το όραμα βαπτίσθηκε και έλαβε το όνομα Μαρία. Ο σύζυγός της εξοργίστηκε και την κατήγγειλε στο βασιλιά, ο οποίος την εξόρισε για δεκαοκτώ χρόνια στο φρούριο της Λήθης. Όμως η αγία δεν έχασε την πίστη της. Έτσι, στη συνέχεια για τιμωρία την έριξαν σε λάκκο με ένα φοβερό φίδι, το οποίο δεν πείραξε την αγία. Μετά από τέσσερις μήνες παραμονής στο λάκκο οι ειδωλολάτρες αποφάσισαν να την αποκεφαλίσουν. Υπέστη πολλά βασανιστήρια και πριν από τον αποκεφαλισμό της ελευθερώθηκε από το δήμιο μετά από παραίνεση αγγέλου. Επειδή όμως η αγία πίστευε ότι τίποτε δεν υπέστη για την πίστη της στον Χριστό, άγγελος τη χτύπησε με το σπαθί του ελαφρά στο λαιμό, από όπου εξήλθε αίμα που κοκκίνισε τα ρούχα της. Από τότε αυτά έγιναν πρόξενα πολλών ιατρειών. Αφού σώθηκε με αυτό τον τρόπο η αγία, κατέφυγε στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους, όπου και πέθανε.
*Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ εκδόσεις PLS
