Η γνώμη της Ελλάδος δεν μετράει στα ευρωπαϊκά όργανα και αυτό είναι πλέον κοινό μυστικό. Παρότι η χώρα μας ανήκει στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, είμαστε ο φτωχός συγγενής. Προβαίνουμε σε αυτή τη θλιβερή διαπίστωση γιατί ο λόγος είναι απλός.
Μετά από εντολή του Αλέξη Τσίπρα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ζήτησε στο Eurogroup να μην επιβληθούν κυρώσεις σε Πορτογαλία και Ισπανία, λόγω του ότι δεν πήραν μέτρα για τη διόρθωση των ελλειμμάτων τους. Δυστυχώς, όμως δεν εισακούσθηκε. Οι υπουργοί Οικονομικών συντεταγμένα είπαν ότι πρέπει απαρέγκλιτα να τηρηθεί ο κανονισμός και η κοινοτική καμπάνα (πρόστιμο) έπεσε στις δυο χώρες.
Ταυτόχρονα έπεσε στο κενό και η «σθεναρή αντίσταση» που ζήτησε ο Έλληνας Πρωθυπουργός ο οποίος φοβάται ότι το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, κατά τη δεύτερη αξιολόγηση του Ελληνικού Προγράμματος, το Φθινόπωρο.
Από αυτή την εξέλιξη προκύπτει και κάτι άλλο. Το Μαξίμου δυστυχώς δεν έχει αντιληφθεί ότι στην Ευρώπη όταν λένε όχι δεν εννοούν ναι. Όταν λένε ότι πρέπει να τηρούνται οι κανόνες το εννοούν πραγματικά και δεν το αναφέρουν για …φιλολογικούς λόγους. Αν αυτό το απλό μήνυμα το αντιληφθεί ως όφειλαν, δεν θα μίλαγαν για σθεναρή στήριξη της Ελλάδας, αλλά θα κρατούσαν χαμηλότερους τόνους και θα ήταν πιο προσεκτικοί. Φαίνεται όμως ακόμη ότι αυτό που μας κυβερνούν δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους τα οποία κοστίζουν δις για τον ελληνικό λαό ο οποίος στο τέλος πληρώνει το λογαριασμό.
