Διδάσκουν κάτω από αντίξοες συνθήκες, σε κακόφημες περιοχές, σε προσφυγικούς καταυλισμούς, ενώ κάποιοι από αυτούς εφηύραν μεθόδους διδασκαλίας για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή απλώς ορισμένοι απογείωσαν την έννοια της διδασκαλίας με την ευρηματικότητά τους.
Για δεύτερη χρονιά το βρετανικό ίδρυμα Varkey Foundation ανακάλυψε 8.000 δασκάλους από 148 χώρες οι οποίοι διέπρεψαν στο αντικείμενό τους και από αυτούς ξεχώρισε τους 50 καλύτερους. Στη συνέχεια για την επιλογή των 10 φιναλίστ δημιούργησε μια επιτροπή με την συμμετοχή πολλών δημοσίων προσώπων μεταξύ των οποίων του ιδρυτή της Microsoft Μπίλ Γκέιτς, του ηθοποιού Κέβιν Σπέισι, του Βρετανού αστροφυσικού Στίβεν Χόκινγκ κ.α. Οι δέκα φιναλίστ έχουν διαφορετικό υπόβαθρο, μεθόδους διδασκαλίας και εμπειρίες, τους ενώνει όμως το πάθος τους για διδασκαλία και η πεποίθηση ότι η γνώση μπορεί να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων. Στόχος και των 10 διακεκριμένων δασκάλων είναι να δώσουν στους μαθητές τους τα εργαλεία για να αλλάξουν το δικό τους μέλλον αλλά και το μέλλον του κόσμου.
Ένας από αυτούς θα βραβευτεί με το γνωστό και ως Νομπέλ Διδασκαλίας, βραβείο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων που θεσμοθετήθηκε από τον Σάνι Βάρκεϊ, γιο Ινδών δασκάλων.
Ανάμεσα σε αυτούς τους προικισμένους δασκάλους είναι και τέσσερις γυναίκες. Μία από αυτές είναι η Παλαιστίνια Χανάν Αλ Χρουμπ, η οποία εμπνεύστηκε μια μέθοδο διδασκαλίας που βασίζεται στο παιχνίδι. Πίσω από την έμπνευση κρύβεται μια τραγωδία: τα παιδιά της είδαν τον πατέρα τους να δολοφονείται μπροστά στα μάτια τους στον καταυλισμό προσφύγων της Βηθλεέμ όπου ζούσαν. Επειτα απ’ αυτήν την τραγική εμπειρία ήταν αδύνατον να διαβάσουν. Κι έτσι η Χανάν μηχανεύτηκε αυτή τη μέθοδο, την οποία στη συνέχεια άρχισε να διδάσκει και στις άλλες τάξεις.
Η Φινλανδή Μάαριτ Ρόσι, πάλι, διδάσκει μαθηματικά εκκινώντας από πραγματικά και συγκεκριμένα προβλήματα για να δώσει στους μαθητές την πρακτική διάσταση της επιστήμης και να τους κάνει να την αγαπήσουν.
Και η Αφγανή Ακεελά Ασιφί διέφυγε στο Πακιστάν, όπου και δημιούργησε σχολεία και για τα κορίτσια στους καταυλισμούς των προσφύγων. Τι περιελάμβανε η δημιουργία αυτών των σχολείων πριν από είκοσι χρόνια; Ακόμη και τη συγγραφή των σχολικών εγχειριδίων, τα οποία η Αφγανή δασκάλα συνέγραφε τις νύχτες σε κομμάτια ύφασμα, ενώ την ώρα της διδασκαλίας χρησιμοποιούσε για πίνακα το χώμα. Σήμερα, στα σχολεία των καταυλισμών φοιτούν 1500 παιδιά, από τα οποία τα 900 είναι κορίτσια.
Κορίτσια είναι στην πλειονότητά τους και οι μαθητές της Ινδής Ρόμπιν Τσαουρασίγια, πρώην αξιωματικού του αμερικανικού στρατού, η οποία βοήθησε να αλλάξουν οι στρατιωτικοί κανόνες, όταν υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το στράτευμα επειδή ήταν ομοφυλόφιλη. Ως απόστρατη, δημιούργησε μια μη κυβερνητική οργάνωση στην Ινδία, την «Κράντι» (σημαίνει επανάσταση στα Ιντού), με στόχο να βοηθήσει τα κορίτσια, μεταξύ 12 και 20 ετών, που ζουν στην «κόκκινη συνοικία» του Μουμπάι. Πρόκειται για κόρες εκδιδόμενων γυναικών που κινδύνευσαν να πέσουν και οι ίδιες στα δίχτυα της σωματεμπορίας.
Ο Αμερικανός Μάικλ Σόσκιλ μετέτρεψε την αίθουσά του στο δημοτικό σχολείο, όπου διδάσκει σε ένα τεχνολογικό παλάτι. Κάτι που επιτρέπει στους μαθητές του να επικοινωνούν με συνομηλίκους τους από 76 διαφορετικές χώρες και να μοιράζονται προβλήματα και εμπειρίες.
Ο Τζόε Φάδερι έκανε τους δικούς του μαθητές στο Ιλινόι να αγαπήσουν τη λογοτεχνία μέσα από τη χιπ χοπ και να δημιουργούν μουσικές συνθέσεις, ταινίες μικρού μήκους και βιβλία.
Ενώ ο Ρίτσαρντ Τζόνσον στην Αυστραλία δημιούργησε το πρώτο επιστημονικό εργαστήριο για παιδιά του Δημοτικού και τώρα οι μαθητές του πρωτοπορούν στη ρομποτική.
Ο Βρετανός Κόλιν Χέγκαρτι έφτιαξε 1500 βίντεο μαθηματικών και κατάφερε να πείσει τους μαθητές που δηλώνουν «ανεπίδεκτοι μαθήσεως» να αγαπήσουν τους αριθμούς.
Ο Αγιούμπ Μοχαμούντ, καθηγητής Οικονομικών στο Ναϊρόμπι και παθιασμένος με την καινοτομία και τη δημιουργικότητα και πεπεισμένος ότι η καλή διδασκαλία είναι μια μηχανή οικονομικής ανάπτυξης, βοηθάει τους μαθητές του να ανακαλύψουν την επιχειρηματικότητα.
Και ο Ιάπωνας Καζούγια Τακαχάσι ενθαρρύνει τη φαντασία των μαθητών του και χρησιμοποιεί τα Lego για να ενισχύσει τη δημιουργικότητά τους.
Ανάμεσα στους πενήντα ήταν και η Ελληνίδα Αγγελική Παπά, εκπαιδευτικός στις Σχολές Αμερικανικής Παροικίας Αθηνών, η οποία έχει αφιερώσει τις δυνάμεις της στην εκμάθηση της γλώσσας των Αγγλικών σε παιδιά που πάσχουν από δυσλεξία.
Αμφιβάλλει κανείς πως ο νικητής που θα γίνει γνωστός στις 13 Μαρτίου στην ειδική τελετή που θα πραγματοποιηθεί στο Ντουμπάι, θα χρησιμοποιήσει το ποσό προς όφελος των μαθητών του.
