Περπατώντας στο Παγκράτι έπεσα πάνω στη βιτρίνα συνοικιακού κοσμηματοπωλείου, αυτή της φωτογραφίας και δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να κλάψω… κράτησα τη φωτογραφία ως τροφή για σκέψη και έτσι προέκυψε η σημερινή στήλη!
Θα αγοράζατε δώρο ποτέ για τον εκλεκτό / ή της καρδιάς σας από ένα τόσο θλιβερό μέρος που ο ιδιοκτήτης έγραψε την υπενθύμιση της γιορτής του Αγ. Βαλεντίνου σε χαρτί κουζίνας; Μία εκ τω υστέρων κίνηση… ναι μωρέ είναι και του Αγ. Βαλεντίνου σήμερα… Η σκονισμένη βιτρίνα, το εμπόρευμα που είναι στιβαγμένο όπως όπως δεν είναι καθόλου ελκυστικά… όπως άλλωστε και οι κινήσεις που γίνονται εκ των υστέρων…
Πόσες ζωές δικές μας ή δικών μας ανθρώπων είναι σαν την σκονισμένη βιτρίνα του κοσμηματοπωλείου; Χωρίς αισθητική, τάξη, πνιγμένη στο περιττό και το κακόγουστο που αναγκαστικά κάνει εκπτώσεις υπό του φόβου της μοναξιάς…
Έντιμα, στο συγκεκριμένο κοσμηματοπωλείο μπορείς ανάμεσα στα τζοβαΐρια και τα μπιχλιμπίδια να ανακαλύψεις κλασσικά κοσμήματα, μαργαριταρένια σκουλαρίκια ή κολιέ δεμένα με χρυσό ή ασήμι σε εξαιρετικές τιμές, αν αντέξεις το σοκ και αφιερώσεις χρόνο να ψάξεις…
Έτσι και κάτω από την κακή βιτρίνα πολλών ανθρώπων κρύβονται θησαυροί… Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο δεν ταχτοποιούν τη βιτρίνα τους; Για ποιο λόγο κρατάνε στη ζωή τους συντρόφους που προσβάλουν την αισθητική τους, συνεργάτες που με το χαμηλό τους επίπεδο κάνουν κακό στη δουλειά τους και τους ίδιους… Είναι ο φόβος της μοναξιάς; Η βολή; Το ‘‘δωρεάν’’ που τελικά πληρώνεται πολύ ακριβά;
Τροφή για σκέψη: Μπορείς να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου… Τολμάς;
Γράφει η Αγγελική Γρατσία
