Στον οργανισμό προσφύγων της Νορβηγίας σκέφτηκαν έναν απλό τρόπο για να ευαισθητοποιήσουν τους νέους σχετικά με τους πρόσφυγες και τις αντίξοες συνθήκες που επιβιώνουν μέχρι να γίνουν τελικά αποδεκτοί κάπου. Τους παίρνουν ρολόγια και κινητά και τους αφήνουν χωρίς χρήματα και πιστωτικές να επιζήσουν ένα 24ωρο στο ύπαιθρο ελπίζοντας μόνο κάποιος δημόσιος φορέας να τους δώσει φαγητό. Τους χωρίζουν σε “οικογένειες” των 20 ατόμων και τους ζητούν να μην έχουν βίαιη συμπεριφορά.
Η “άσκηση” αρχίζει από ένα στρατόπεδο πολύ κοντά σε αληθινό καταυλισμό προσφύγων. Στη συνέχεια όμως τους αναγκάζουν να φύγουν γιατί υποτίθεται ότι δέχεται επίθεση ο καταυλισμός τους ο οποίος σύμφωνα με το «σενάριο» βρίσκεται στο Σουδάν.
Στη συνέχεια, οι έφηβοι περπατάνε στο σκοτάδι σε μια έρημη περιοχή, εκτεθειμένοι στο κρύο των 0 βαθμών Κελσίου, και φυσικά χωρίς καθόλου φαγητό. Όταν περάσουν μετά από ώρες τα φανταστικά σύνορα, αντιμετωπίζουν την δυσπιστία, τη διαφθορά, την γραφειοκρατία και τον θυμό των σεναριοφυλάκων.
Κάποια στιγμή τους δίνουν να φάνε λίγο ρύζι, με υποτιθέμενη ημερομηνία λήξης το 1998. Το ληγμένο φαγητό προβληματίζει τους συμμετέχοντες, αλλά οι περισσότεροι έφηβοι τελικά το τρώνε με βουλιμία. (Στην εφηβεία η πείνα δεν υποφέρεται).
«Ηταν σκληρό», είπε ένας έφηβος που έπαιζε τον ρόλο του πατέρα στην ομάδα του. «Προφανώς είναι πολύ χειρότερο για τους πραγματικούς πρόσφυγες, η πείνα, η κούραση… είναι εξαντλητικά», πρόσθεσε.
Να σημειώσουμε πως η Νορβηγία εφαρμόζει αυτό το πρόγραμμα από το 2004 και έχουν λάβει μέρος σε αυτό περισσότεροι από 80.000 έφηβοι. Μήπως αντί για τους έφηβους θα έπρεπε σε μια σύνοδο κορυφής να εφαρμοστεί η “άσκηση” στους συμμετέχοντες ηγέτες και το πολιτικό προσωπικό; 24 ώρες στο δάσος σε μια ομάδα όλοι μαζί, χωρίς φαγητό και νερό και μετά να συσκεφθούν και να πάρουν τις αποφάσεις τους.
