Του Νίκου Αθηναίου
Η Ρωσία εξετάζει εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να δώσει φυσικό αέριο στην Ιταλία είτε μέσω του αγωγού «Ποσειδών» που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την Ελλάδα στην Ιταλία και από εκεί στην Ευρώπη, μέσω της Αδριατικής, είτε μέσω του πολυσυζητημένου Nord Stream II, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο κατευθείαν στην Γερμανία μέσω της Βαλτικής — παρακάμπτοντας την Ουκρανία — και από εκεί στην Ιταλία μέσω Τσεχίας και Αυστρίας. Η Γερμανία ήδη προμηθεύεται φυσικό αέριο κατευθείαν από τη Ρωσία μέσω του Nord Stream I.
Σχετικές δηλώσεις έκανε, όπως μεταδίδει το Interfax, ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας κ. Αλεξάντερ Νόβακ ύστερα από τη συνάντηση που είχαν στη Ρώμη για το θέμα αυτό, σήμερα Σάββατο, ο Ρώσος Αντιπρόεδρος κ. Άρκαντι Ντόβκορβιτς με τον Ιταλό υπουργό Εξωτερικών κ.. Πάολο Τζεντιλόνι. Η εταιρεία Ποσειδών ΑΕ που θα κατασκευάσει τον ομώνυμο αγωγό, είναι κοινοπραξία της ρωσικής Γκάζπρομ, της ελληνικής ΔΕΠΑ και της Ιταλικής Έντισον. Ο κ. Νόβακ είπε ότι έχει υποβληθεί «μελέτη σκοπιμότητας» για τον αγωγό αυτόν που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την Κασπία Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή αλλά αρνήθηκε να αναφερθεί σε λεπτομέρειες για την ακριβή διαδρομή του φυσικού αερίου πριν αυτό καταλήξει στον Ποσειδώνα, μάλλον κάπου στη Θεσπρωτία, και από εκεί στην Ιταλία.
Αυτή είναι η πιθανή διαδρομή του αγωγού φυσικού αερίου «Ποσειδών».
Η έναρξη κατασκευής του γερμανορωσικού αγωγού Nord Stream II, του οποίου το συνολικό κόστος κατασκευής ανέρχεται σε περίπου 8 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι προγραμματισμένη για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και η έναρξη λειτουργίας του το 2019. Θα μεταφέρει περίπου 55 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, όσα περίπου και ο όμοιός του Nord Stream I. Είναι κοινοπραξία της Γκάζπρομ, 50%, των γερμανικών E.on και BASF/Wintershall από 10% κάθε μία, της ολλανδικής SHELL 10%, και της γαλλικής Engie 10%.
Ο αγωγός αυτός έχει προκαλέσει αρνητικές αντιδράσεις σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες που διαμαρτύρονται επειδή θεωρούν ότι η Γερμανία προωθεί τα εθνικά της συμφέροντα κατά της κοινής ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Γερμανοί και Ρώσοι ισχυρίζονται μεταξύ άλλων ότι ο αγωγός αυτός θα καλύψει το κενό που δημιουργεί η μειωμένη παραγωγή της Βορείου Θάλασσας. Σύμφωνα με πρόσφατη ανταπόκριση του Reuters οι εφτά πρωθυπουργοί των χωρών της Δημοκρατίας της Τσεχίας, Εσθονίας, Ουγγαρίας, Λετονίας, Πολωνίας, Σλοβακίας και Ρουμανίας και ίσως και της Κροατίας διαμαρτυρήθηκαν με κοινή επιστολή προς την ΕΕ λέγοντας ότι η κατασκευή του Nord Stream II, με τη βοήθεια του οποίου η ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας από τη Ρωσία θα ανέλθει στο 60% από 40% που είναι σήμερα, αποτελεί απειλή για τη γεωπολιτική σταθερότητα στην Ευρώπη. Ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου κ. Ντόναλντ Τουσκ επέκρινε την κατασκευή του αγωγού στη Διάσκεψη Κορυφής τον περασμένο Δεκέμβριο.
Οι επικριτές του αγωγού λένε ακόμα ότι δεν καλύπτει τις προϋποθέσεις του Τρίτου Ενεργειακού Πακέτου της ΕΕ, βάσει του οποίου ο παραγωγός ενέργειας δεν μπορεί να είναι και ο διανεμητής της, λόγοι για τους οποίους – μεταξύ άλλων – ακυρώθηκε η κατασκευή του South Stream. Οι κατασκευαστές αντιτάσσουν ότι δεν έχει σχέση αυτή η διάταξη, αφού -μεταξύ άλλων – ο Nord Stream II θα είναι υποθαλάσσιος και θα προέρχεται από μια χώρα που όχι μόνο κείται εκτός των γεωγραφικών ορίων της ΕΕ αλλά και δεν είναι περιοχή οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ. Οι χώρες που αντιδρούν στην κατασκευή ισχυρίζονται ότι στην ουσία ο Nord Stream υποκρύπτει πολιτικά και όχι εμπορικά κίνητρα. Πρόσφατα, στους επικριτές του Nord Stream II προστέθηκε και η Ιταλία, εξού και η σημερινή αποστολή των Ρώσων στη Ρώμη.
Το βέβαιο είναι ότι η κατασκευή του Nord Stream II είναι άλλη μια περίπτωση που διχάζει την ΕΕ μετά από την οικονομική και μεταναστευτική/προσφυγική κρίση και απειλεί την ήδη κλονιζόμενη ενότητά της.
Όμως, η διαφαινόμενη επιθυμία πολλών χωρών της ΕΕ να άρουν το καλοκαίρι τις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας για το θέμα της Ουκρανίας, η εθνικότητα των χωρών που συμμετέχουν στην κατασκευή του Nord Stream II, η πολιτική και οικονομική ισχύς της Γερμανίας, ο ρόλος της Γερμανίας στις διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία, η διαφαινόμενη προσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας στο θέμα της Συρίας αλλά και η διάθεση των ΗΠΑ να δώσουν μεγαλύτερο ρόλο στη Ρωσία στο νέο πολιτικό γίγνεσθαι της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής μας κάνουν να πιστεύουμε ότι δύσκολα οι Βρυξέλλες θα πουν όχι τελικά στον νέο αγωγό.
Γερμανία και Ρωσία έρχονται ακόμα πιο κοντά η μία στην άλλη.
Αυτή είναι η πιθανή διαδρομή του Nord Stream II
