Η πολιτεία έχει χρέος να αυστηροποιήσει το νομικό πλαίσιο του εκφοβισμού με σημαντικές ποινές για όσους έφηβους βασανίζουν συνομηλίκους τους, ασκώντας σωματική και ψυχική βία δίχως έλεος.
Γράφει ο Φώτης Καρύδας
Η ασφάλεια των πολιτών είναι βασικό συστατικό κάθε δημοκρατίας, πόσο μάλλον η ασφάλεια ανήλικων παιδιών. Σίγουρα στην πλειονότητα των περιπτώσεων σχολικού εκφοβισμού η έμφαση πρέπει να δίνεται στη διαπαιδαγώγηση προτού ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός του ποινικού δικαίου και της καταστολής. Οταν όμως έχουμε να κάνουμε με ανεξέλεγκτη δράση συμμοριών ανηλίκων, όπως στην περίπτωση που εξετάζουμε, τότε δεν υπάρχουν πολλές επιλογές.
Η πολιτεία οφείλει να αυστηροποιήσει το νομικό πλαίσιο του σχολικού εκφοβισμού. Ειδικότερα να προβλέπονται σημαντικές ποινές για όσους ανηλίκους βασανίζουν συνομηλίκους τους, ασκώντας τους σωματική και ψυχική βία δίχως έλεος. Οι ποινές αυτές να προβλέπονται και για τους γονείς τους αλλά και για τους διευθυντές των σχολείων που φοιτούν, σε περίπτωση που αποδειχτεί πως εκείνοι γνώριζαν τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού αλλά αδιαφόρησαν.
Το bullying, εκτός από την ποινική του διάσταση, ενέχει και αστική ευθύνη τόσο των ίδιων των δραστών όσο και των προσώπων που είχαν την υποχρέωση ασφάλειας, πρόνοιας και προστασίας τους, δηλαδή των γονιών τους στις περισσότερες περιπτώσεις. Ειδικότερα, προβλέπεται υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης, η οποία θα καλύπτει τόσο τις υλικές ζημίες όσο και την ηθική βλάβη που υπέστη το θύμα του bullying. Αυτό πρέπει να γίνει ευρέως γνωστό και να επικοινωνηθεί σε όλους τους τόνους.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επαναφέρω και δύο προτάσεις μου που στοχεύουν στη διαπαιδαγώγηση των μαθητών με σκοπό την καταπολέμηση του σχολικού εκφοβισμού. Εξάλλου, το ποινικό δίκαιο σε μια σύγχρονη φιλελεύθερη πολιτεία θα πρέπει να αποτελεί την τελευταία επιλογή του πολίτη, όταν όλα τα υπόλοιπα μέσα έχουν αποτύχει.
Συγκεκριμένα, θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί η ύπαρξη σε κάθε σχολείο της επικράτειας δύο ψυχολόγων, που θα λειτουργούσαν και ως σύμβουλοι των μαθητών για ζητήματα σχολικής ζωής. Οι μαθητές θα γνώριζαν ότι θα μπορούσαν να απευθυνθούν σε αυτά τα άτομα και να μοιραστούν μαζί τους τα πάντα. Η πρόταση για την ύπαρξη δύο ψυχολόγων γίνεται με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια και λογοδοσία. Στο τέλος της χρονιάς, ο ένας θα αξιολογεί τον άλλον και αμφότεροι θα αξιολογούνται από το σύνολο των μαθητών του σχολείου.
Μια ακόμα καθοριστική παρέμβαση της πολιτείας θα μπορούσε να είναι η ένταξη του μαθήματος της ψυχικής υγείας, από το δημοτικό ακόμα, σε όλα τα σχολεία της επικράτειας. Τα παιδιά θα ενημερώνονταν για τον σχολικό εκφοβισμό από έμπειρους ψυχολόγους, οι οποίοι με ειδικά παραδείγματα θα προσπαθούσαν να εξηγήσουν τη σοβαρότητά του και τις επιπτώσεις που έχει στην ψυχοσύνθεση του θύματος καθώς και στη μελλοντική συμπεριφορά του θύτη. Παράλληλα, τα παιδιά θα μάθαιναν πόσο σημαντική είναι η έννοια της αυτοεκτίμησης.
Η πολιτεία, η κοινωνία των πολιτών και ο καθένας από εμάς ξεχωριστά οφείλουμε να εργαστούμε σκληρά με σκοπό να δώσουμε ένα τέλος στη σύγχρονη μάστιγα του σχολικού εκφοβισμού. Ως εδώ!
