Το τελευταίο διάστημα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε κάθε ευκαιρία, κάνει και μια ανακοίνωση με αξιοσημείωτη συχνότητα, όσο κανένας άλλος προκάτοχος του και οπωσδήποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Ομιλεί και παρεμβαίνει για τα πάντα, δίνοντας την εντύπωση ότι θέλει να στηρίξει την κυβέρνηση ή ότι μεταλλάσει το αξίωμα του σε εκείνο του πολιτικού σχολιαστή.
Θα πείτε: «Πού είναι το κακό; Για ελληνική κυβέρνηση πρόκειται».
Σαφώς, η πρώτη αντίδραση πρέπει να είναι αυτή. Ωστόσο υπάρχει και μια δεύτερη ανάγνωση των δραστηριοτήτων του κ. Προέδρου.
Κατ’ αρχάς το Σύνταγμα δεν προβλέπει ότι πρέπει να λαμβάνει θέση επί των πάντων. Και αυτό τουλάχιστον αυτός έπρεπε όχι μόνο να το γνωρίζει αλλά και να το τηρεί.
Δεύτερον, η πολιτική σχολή από την οποία προέρχεται δεν είναι σχολή της σχολιολογίας και μάλιστα για θέματα κομματικής αντιπαράθεσης. Το αντίθετο μάλιστα.
Τρίτον, η απορία που μας δημιουργείται είναι γιατί ο κ. Πρόεδρος λαμβάνει θέσεις μόνο υπέρ της ευρωσκεπτιστικής τάσης, που εξυπηρετεί την κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία παρά τα λεγόμενά της αναζητεί «δράκους». Διαρκώς λόγου χάρη ανακαλύπτει τρωτά και αδυναμίες στην Ευρωπαική Ένωση και σπάνια κάτι θετικό.
Τέταρτον, εφ’ όσον ο κ. Πρόεδρος θέλει να ομιλεί και να σχολιάζει θέματα της εσωτερικής επικαιρότητας, μήπως θα έπρεπε να μιλήσει κάποτε και για τα αλλεπάλληλα λάθη της παρούσης κυβερνήσεως; Ή όλα τα έχει καλώς καμωμένα ο κ. Τσίπρας και οι υπουργοί του;
Πέμπτον, δεν θα ήταν καλό κάποια στιγμή ο κ. Πρόεδρος να ασχοληθεί και με όλα αυτά που απασχολούν τον ελληνικό λαό. Κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, θέματα καλής λειτουργίας του κράτους, ζητήματα ανάπτυξης και καταπολέμησης της ανεργίας, από τα οποία υποφέρει και σε μεγάλο βαθμό η ελληνική κοινωνία. Πολύ περισότερο όταν τουλάχιστον σύμφωνα με την άποψη του 50% και πλέον του ελληνικού λαού, ευθύνη έχει και η σημερινή κυβέρνηση, για να μη πούμε ότι η επιδείνωση της κατάστασης είναι απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα.
Η σπάταλη πολυπραγμοσύνη δε συνάδει με το κύρος του Θεσμού της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Και αυτό, τουλάχιστον ο κ. Παυλόπουλος που είχε την τύχη να υπηρετήσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή εντός του Προεδρικού Μεγάρου, θα έπρεπε όχι μόνο να το ξέρει αλλά να το έχει εμπεδώσει.
