Νέα Φιλαδέλφεια: Οι «μαθήτριες» που παρήλασαν α λα «Monty Python» εξηγούν γιατί το έκαναν

Τους λόγους για τους οποίους αποφάσισαν να παρελάσουν ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου στη Νέα Φιλαδέλφεια, κάνοντας αναπαράσταση του θεατρικού νούμερου των Monty Python, από το έργο «Monty Python’s Flying Circus» του 1970, εξήγησαν οι δέκα κοπέλες που πήραν μέρος στη συγκεκριμένη δράση.

Σε κείμενο που απέστειλαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών», οι κοπέλες μεταξύ άλλων αναφέρουν ότι η κίνησή τους ήταν μια καλλιτεχνική «επέμβαση εκτάκτου ανάγκης» και σημειώνουν:

«Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. Ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά».

Αναφερόμενες στις αντιδράσεις των επισήμων και των θεατών που τις έβλεπαν, λένε ότι «Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για “προβληματικά παιδιά”. Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων».

Τέλος, οι κοπέλες, οι οποίες υπογράφουν ως «10 “στρατιωτάκια” της υπο-κριτικής τέχνης», εξηγούν ότι επέλεξαν να πάνε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας «σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα», όπως λένε.

Σημειώνεται ότι η ενέργεια των κοριτσιών πυροδότησε σφοδρές αντιδράσεις, καθώς και την οργισμένη αντίδραση του δημάρχου Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας, Γιάννη Βούρου, ο οποίος μέσω της επίσημης σελίδας της δημοτικής παράταξης «Νέα Φιλαδέλφεια – Νέα Χαλκηδόνα Πολιτών Πολιτεία» στο Facebook επιτέθηκε λεκτικά στις μαθήτριες.

Λύκειο Νέας Χαλκηδόνας: Δεν είναι μαθήτριες μας οι κοπέλες

Σε ανακοίνωσή του το Λύκειο της Νέας Χαλκηδόνας αναφέρει ότι τα εν λόγω κορίτσια δεν έχουν καμία σχέση με το σχολείο και ότι πρόκειται για μια εμβόλιμη ομάδα.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΓΕΛ Νέας Χαλκηδόνας για την παρέλαση έχει ως εξής:

«Σχετικά με όσα αναφέρονται διαδικτυακά για την εμφάνιση εμβόλιμης ομάδας, που προηγήθηκε της παρέλασης του ΓΕΛ ΝΕΑΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ, έχουμε να δηλώσουμε ότι το σχολείο μας δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τα άτομα αυτά. Εξάλλου είναι εμφανές από βίντεο ότι η απόσταση του διμοιρίτη, που κρατούσε την πινακίδα του σχολείου και με τον οποίο ξεκινούσε η παρέλαση των μαθητών, ήταν μεγαλύτερη των δεκαπέντε (15) μέτρων.

Παράλληλα είναι ευδιάκριτη η συνοχή του διμοιρίτη με τη σημαία, τους παραστάτες και τα δύο τμήματα κοριτσιών και αγοριών, που ακολουθούσαν με τη συνοδεία του υπεύθυνου καθηγητή Φυσικής Αγωγής. Πρόσθετα αξίζει να αναφερθεί ότι ΟΛΟΙ οι μαθητές μας, που μετείχαν στην παρέλαση φορούσαν στο αριστερό μέρος του πουκαμίσου την κονκάρδα που δήλωνε την ταυτότητα του σχολείου μας. Ως εκ τούτου είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι το ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ δεν πρέπει να συνδέεται σε καμία περίπτωση με τα άγνωστα αυτά άτομα.

ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ»

Αναλυτικά το κείμενο των 10 κοριτσιών:

«Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα;

Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα;

Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους;

Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις.

Και εμείς επέμβαση εκτάκτου ανάγκης κάναμε αλλά χωρίς την παραμικρή άσκηση βίας.

Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι.

Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά.

Τι κοινό μπορεί να’χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να’χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού.

Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια.

Γι’ αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python. Με το δικό μας silly walk και ρυθμό.

Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση. Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για “προβληματικά παιδιά”. Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων.

Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες. τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν.

Υ.Γ.

Επιλέξαμε να πάμε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα.

10 “στρατιωτάκια” της υπο-κριτικής τέχνης»