Ν. Κεραμέως: Να αφήσουμε πίσω μας οριστικά τις παθογένειες δεκαετιών

«Στόχος του νομοσχεδίου είναι να αφήσουμε οριστικά πίσω μας πέντε παθογένειες δεκαετιών και να δώσουμε στα παιδιά μας, στους καθηγητές μας, σε όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα, το πανεπιστήμιο που τους αξίζει, ανέφερε η υπουργός Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, στην ολομέλεια της Βουλής, υποστηρίζοντας το σχέδιο νόμου.

Βουλή: Αντιπαράθεση Άγγ. Συρίγου – Σίας Αναγνωστοπούλου

Μ. Χρυσοχοΐδης: Μόνο η Αστυνομία μπορεί να αντιμετωπίσει την παραβατικότητα στα πανεπιστήμια σήμερα

Ν/σ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση: Α. Συρίγος: «Δεν ξέρετε τι σημαίνει να σε έχουν επικηρύξει»

Οι πέντε αυτές παθογένειες, είπε η υπουργός, είναι: Η εισαγωγή στα πανεπιστήμια χωρίς ακαδημαϊκές προϋποθέσεις, με βαθμούς 1, 2, 3 στα 20. Η εισαγωγή υποψηφίων σε τμήματα που έχουν επί της ουσίας, οι υποψήφιοι έχουν δηλώσει τυχαία, και όχι συνειδητά. Το ότι πάνω από το 40% των φοιτητών μας, έχει ξεπεράσει τα ν+2 έτη σπουδών. Η στρεβλή αντίληψη ότι ο μόνος δρόμος εκπαιδευτικής ανέλιξης είναι ο πανεπιστημιακός. Η βία στα πανεπιστήμια. Απάντησή μας; Παράλληλοι εκπαιδευτικοί δρόμοι, ποιοτικές εναλλακτικές και οι αντιμετώπιση των συστημικών εστιών παραβατικότητας σε ορισμένα πανεπιστήμια της χώρας, με ένα ασφαλές περιβάλλον φοίτησης, ελευθερία έκφρασης, διδασκαλίας και έρευνας, ακαδημαϊκή ελευθερία.

«Δεν μπορεί – είπε η υπουργός – να δεχόμαστε καθηγητές, με το φόβο μήπως αντιδράσουν συγκεκριμένες ομάδες στο πανεπιστήμιο, και να μην τολμούν να μιλήσουν. Να δεχόμαστε να διαπομπεύονται πρυτάνεις. Η λύση που προτείνουμε για τα θέματα των αξιοποίνων πράξεων στα πανεπιστήμια: προφανώς και δεν μπορεί να έχει άλλος την αρμοδιότητα από την Ελληνική Αστυνομία. Και δεν θα ήταν και δουλειά του πρύτανη να κυνηγάει αυτόν που κάνει εμπόριο ναρκωτικών, αυτόν που πετάει καδρόνια, αυτόν που κατασκευάζει μολότοφ. Δεν είναι η δουλειά του να ασχοληθεί με αυτό. Εμείς θέλουμε τον πρύτανη να ασχολείται με τη διοίκηση του πανεπιστημίου, με το να δώσει ώθηση στη διδασκαλία, στην έρευνα, στην εξωστρέφεια, να αναπτύξει το πανεπιστήμιο, να δώσει ώθηση ακριβώς στην ανάπτυξη του πανεπιστημίου».

Σχετικά με την ελεγχόμενη είσοδο στα πανεπιστήμια, η κυρία Κεραμέως είπε ότι «αυτό ισχύει διεθνώς. Το πανεπιστήμιο δεν αποκόπτεται από την κοινωνία, αλλά μπαίνει και εκεί ένα πλαίσιο, όπως ακριβώς ισχύει διεθνώς, και όλοι προστατεύονται πλέον από αυτόν τον έλεγχο».

Η υπουργός Παιδείας κατέθεσε στα πρακτικά τις δύο «εικόνες» που υπάρχουν στα πανεπιστήμια: Από τη μια οι σύγχρονες βιβλιοθήκες και εγκαταστάσεις που είναι αξιοζήλευτες, και απ’ την άλλη η ομηρία της Συγκλήτου με απαίτηση αναβολής εξετάσεων. Επίθεση εναντίον πρύτανη ελληνικού δημοσίου πανεπιστημίου. Εμπρηστικός μηχανισμός σε πανεπιστήμιο της χώρας. Επίθεση σε νομπελίστα. Αβγά και μπουνιές σε καθηγητή δημοσίου πανεπιστημίου. Γυαλιά-καρφιά ένα πανεπιστημιακό τμήμα. Ξυλοδαρμός προέδρου τμήματος. Αστυνομική επιχείρηση για ναρκωτικά. Συλλήψεις για βιασμό που κατήγγειλε φοιτήτρια. Ξυλοδαρμός ανάπηρου φοιτητή. Επίθεση κατά του νυν υφυπουργού Παιδείας, ‘Αγγελου Συρίγου. Και, δυστυχώς, το φρικτό αυτό περιστατικό, η διαπόμπευση του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών!». Αυτές είπε οι «δεύτερες» φωτογραφίες, … «είναι εικόνες ντροπής που πληγώνουν τη δημοκρατία μας, τις αξίες μας, που μας εξοργίζουν και μας θέτουν όλους ενώπιον των ευθυνών μας».

Η υπουργός Παιδείας, απέρριψε τις αναφορές ότι δεν υπάρχει σε κανένα άλλο πανεπιστήμιο χώρας control room, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Στην Οξφόρδη – control room. Στο Κέημπριτζ – control room. Στο Μπρίστολ, στην Ισπανία, στην Ολλανδία. Υπάρχουν παντού control rooms, όλοι διεθνώς είναι διεστραμμένοι; Είναι οργουελικά τα πανεπιστήμια αυτά όλα;».

Η κ. Κεραμέως κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση για «ένα κρεσέντο λαϊκισμού επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπου μοίραζε θέσεις στα πανεπιστήμια της χώρας: Εισαγωγή με βαθμολογίες της μονάδας, πανεπιστημιακά τμήματα με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής. Κάθε χωριό και τμήμα, κάθε υποψήφιος και κίβδηλη επιτυχία. Τι και αν οι σπουδές αυτές δεν οδηγούν πουθενά; Τι και αν τα τμήματα δεν είναι βιώσιμα; Τι και αν δεν εξασφάλιζαν κανένα μέλλον στους φοιτητές; Δεν πειράζει. Μοιράσαμε θέσεις, τμήματα, σχολές. Η Ελλάδα της μετριότητας. Η Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας. Η Ελλάδα του λαϊκισμού» είπε χαρακτηριστικά και αναρωτήθηκε: «Θέλετε τη νέα γενιά κρατημένη στη μετριότητα, στο λίγο, στο ελάχιστο;».