Πρόθυμος να ενταχθεί στο Κίνημα Αλλαγής εμφανίζεται ο ανεξάρτητος βουλευτής Στάθης Παναγούλης.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύει ο «Μικροπολιτικός» στα ΝΕΑ ο κ. Παναγούλης έχει κάνει κινήσεις προσέγγισης και ενδιαφέρεται να ενταχθεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΙΝ.ΑΛ. Πληροφορίες του iefimerida.gr αναφέρουν ότι οι πρώτες βολιδοσκοπήσεις του προς την Χ. Τρικούπη είχαν ξεκινήσει περίπου ένα χρόνο πριν, ωστόσο δεν ευοδώθηκαν. Ο αδελφός του Αλέκου Παναγούλη, επανήλθε προ διμήνου μέσω τρίτων προσώπων, αναθερμαίνοντας το ενδιαφέρον του για ένταξη στην ΚΟ του ΚΙΝΑΛ και ζητώντας ραντεβού με την Φώφη Γεννηματά. Ωστόσο δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής συνάντηση. Στη Χ. Τρικούπη υπάρχουν επιφυλάξεις για την συγκεκριμένη «μεταγραφή» λόγω των θέσεων που έχει διατυπώσει κατά καιρούς ο κ. Παναγούλης. Tροχοπέδη αποτελεί και το δημοσίως διακηρυγμένο «όχι» της Φώφης Γεννηματά σε επιστροφή «όσων αναζήτησαν στασίδι εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ». Και ο Στάθης Παναγούλης είναι μια τέτοια περίπτωση αν και δεν υπουργοποιήθηκε. Σε κάθε περίπτωση στο ΚΙΝΑΛ θέλουν να σηματοδοτήσουν ένα κλίμα «επιστροφών» στελεχών ως απάντηση στην αποχώρηση του Ποταμιού.
Ειδικά για την περίπτωση του Στ. Παναγούλη όλα δείχνουν ότι δεν αποκλείεται μεν, υπάρχει απόσταση να διανυθεί ακόμη, δε.
Η διακομματική πορεία του Στάθη Παναγούλη
Το 1977 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στην Β’ Αθήνας (39.351 σταυροί προτίμησης) και επανεξελέγη το 1981 (47.500 σταυροί). Και στις δύο αυτές εκλογικές αναμετρήσεις κατατάχθηκε δεύτερος ανάμεσα στους συνυποψηφίους του, πίσω από τον Απόστολο Κακλαμάνη. Μετείχε στην πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1981 ως Υφυπουργός Εσωτερικών, θέση που κράτησε ως τις 31 Αυγούστου 1982, ενώ στις 8 Σεπτεμβρίου 1982 διαγράφηκε από το κόμμα και παρέμεινε ανεξάρτητος βουλευτής.
Στις 14 Μαρτίου 1984 ίδρυσε δικό του κόμμα, την ΕΣΠΕ (Ενιαία Σοσιαλιστική Παράταξη Ελλάδας) με την οποία έλαβε μέρος στις Ευρωεκλογές του 1984 ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου. Το κόμμα έλαβε μόλις 8.282 ψήφους (0,14%), κάτι που τον οδήγησε την επόμενη χρονιά να συνεργαστεί με το ΚΚΕ κι έτσι στις εκλογές του 1985 εξελέγη βουλευτής του, έχοντας τοποθετηθεί στην τρίτη θέση του ψηφοδελτίου του κόμματος (οι εκλογές εκείνες είχαν διεξαχθεί με την διαδικασία της λίστας).
Κατέβηκε με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 1989 στην Β’ Αθήνας, απέτυχε όμως να εκλεγεί (16.668 σταυροί τον Ιούνιο και 13.368 τον Νοέμβριο, κατατασσόμενος και τις δύο φορές στην 7η θέση του ψηφοδελτίου ως πρώτος και δεύτερος αντίστοιχα επιλαχών).
Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 1990, ενώ μετά την πτώση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη και την δημιουργία της Πολιτικής Άνοιξης από τον Αντώνη Σαμαρά, υπήρξε υποψήφιος βουλευτής της στις εκλογές του 1993. Απέτυχε και πάλι να εκλεγεί, λαμβάνοντας 10.073 σταυρούς προτίμησης, κατατασσόμενος στην 4η θέση του ψηφοδελτίου.
Η Πολιτική Άνοιξη είχε εκλέξει δύο βουλευτές στην Β’ Αθήνας ενώ στις εκλογές του Μαΐου 2012 ήταν υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Β’ Αθήνας οπότε και απέτυχε και πάλι να εκλεγεί (14.467 σταυροί προτίμησης κατατασσόμενος στην 10η θέση και πρώτος επιλαχών), ενώ στις εκλογές του Ιουνίου που ακολούθησαν με την διαδικασία της λίστας, τοποθετημένος και πάλι στην 10η θέση του ψηφοδελτίου του κόμματος στην Β’ Αθήνας, κατάφερε να εκλεγεί καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε 13 έδρες στην συγκεκριμένη περιφέρεια αντί των 9 της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης.
Στις 19 Νοεμβρίου 2015 διαγράφηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή απείχε από κρίσιμη ψηφοφορία.