Όταν εμφανίσθηκαν, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 90΄, οι πρώτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις(ΜΚΟ)η Κοινή Γνώμη στη χώρα μας τις αντιμετώπισε-καθότι προϊόν της σχέσης μας με την τότε ΕΟΚ-με καχυποψία, ωστόσο, σταδιακά μάθαινε και άκουγε προσεκτικά και τελικά έδειξε συμπάθεια, για το ανθρωπιστικό έργο που αυτές επιτελούσαν, κυρίως, σε τρίτες υποανάπτυκτες χώρες.
Έφτασε να περάσουν λίγα χρόνια και, σχεδόν, μια δεκαετία αργότερα, οι πολυσυζητημένες σήμερα ΜΚΟ έγιναν πολλές περισσότερες, κάπου γύρω στις 35, άλλες καθαρές και άλλες με «θολό περιτύλιγμα»! Απόδειξη οι ΜΚΟ που παρέπεμψε στην Δικαιοσύνη προ ημερών το υπουργείο Εξωτερικών για τα κονδύλια που εισέπραξαν τα παλαιότερα χρόνια, καθώς και οι δηλώσεις αγανάκτησης από τους νησιώτες του Αιγαίου, με πρώτη τη Λέσβο για τα κονδύλια που διαχειρίζονται διάφορες Οργανώσεις για στέγαση, διατροφή και προστασία των χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων.
Απέκτησαν προνομιακές σχέσεις με την Ε.Ε, βάση της προνομιακής νομοθεσίας των Βρυξελλών και, εν μια νυκτί, μετατράπηκαν σε ισότιμους συνομιλητές με κρατικούς φορείς αλλά και κυβερνητικά στελέχη, με δυνατότητες άμεσης πρόσβασης στις κρατικές υπηρεσίες.
Η αποθέωση της ανεξέλεγκτης συχνά δε ακόμα και ύποπτης δραστηριότητας τους, αλλά και η ασυλία που απολαμβάνουν, πλέον, αυτές οι ΜΚΟ στη χώρα μας εμφανίσθηκε πλήρως, σε όλο της το μεγαλείο, κυρίως όταν με αφορμή το προσφυγικό πρόβλημα, ο αριθμός τους στη χώρα μας εκτινάχθηκε και έφτασε τις 113…
Ξαφνικά, λοιπόν, εν μέσω αυτού του προβλήματος νόμιμες μεν Ελληνικές, εκπρόσωποι παραρτημάτων ξένων ΜΚΟ στη χώρα μας αλλά και άτομα από ΜΚΟ-σφραγίδα ακόμα και οργανώσεις, δήθεν, αλληλέγγυων, αποκάλυπταν το πραγματικό πρόσωπο τους.
Στη Λέσβο, για παράδειγμα, υπάρχουν πολλές μαρτυρίες κρατικών υπαλλήλων, που ανέφεραν ότι για κάθε άτομο που δήθεν έβγαζαν από τη θάλασσα, μέλη τέτοιων ΜΚΟ παίρνοντας τα άτομα αυτά (σ.σ. από τα σκάφη του Λιμενικού όμως που τους είχαν διασώσει) κατέγραφαν βιαστικά τα (όποια) στοιχεία τους έλεγαν.
Εν συνεχεία, πάντα κατά τις ίδιες μαρτυρίες, οι δήθεν διασώστες και οι δυστυχισμένοι ναυαγοί φωτογραφίζονταν αγκαλιασμένοι, ως πειστήριο-απόδειξη, από φωτογράφο-μέλος ΜΚΟ στην παραλία.
Στη συνέχεια τα στοιχεία καταχωρούνταν σε μια πρόχειρη ονομαστική κατάσταση και ως δικό τους πλέον «περιουσιακό στοιχείο», είχαν δικαίωμα, ως διασώστες, να λάβουν από 1.000 έως 1.200 ευρώ επιδότηση ανά άτομο!
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το db8.gr, οι παραπάνω αποκαλυπτικές μαρτυρίες των κρατικών υπαλλήλων είναι σε γνώση της ηγεσίας του υπουργείου και στον κ.Μουζάλα ο οποίος παραδέχθηκε, μιλώντας σε Μεσα Ενημέρωσης, ότι δεν γνωρίζει τον αριθμό ΜΚΟ που βρίσκονται σήμερα στα ελληνικά νησιά, από ποιους εκπροσωπούνται, τον πραγματικό σκοπό τους και από λαμβάνουν χρήματα!
Κατά πάσα πιθανότητα, όμως, ο κ.Μουζάλας λέει τη μισή αλήθεια, αφού είναι εν γνώσει του τα στοιχεία πολλών ΜΚΟ- σφραγίδα κι όσων βρίσκοντι απο αυτές, δεν αποτρέπει την κατά πολλούς ύποπτη δράση τους, αλλά και όσον αφορά ποιοι και πως μοιράζονται εν τέλει χέρι-χέρι εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Που πήγαν 350 εκ ευρώ;
Το γεγονός ότι, η χώρα μας φαίνεται να έχει λάβει 350 εκ ευρώ λίγότερα απ όσα ισχυριζεται επισήμως ότι μας έχει δώσει η Ε.Ε. για το προσφυγικό πρόβλημα, εγείρει σοβαρά ερωτήματα.
Από πού, άραγε, ξεφύρωσαν και ήταν έγκαιρα προετοιμασμένοι μέλη δεκάδων άγνωστων και ενδεχομένως, παράνομων ΜΚΟ και Οργανώσεις Αλληλέγγυων στα ακρητικά νησιά μας, από τη Νορβηγία, τη Δανία, τον Λίβανο, την Ουγγαρία, τον Ισημερινό κ.α.
Πως και σε ποιούς διατέθηκαν αυτά τα χρήματα, τι γνωρίζει και τι σκοπεύει να πράξει ο ίδιος, σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που διαθέτει και τις καταγγελίες των κρατικών υπαλλήλων, που έχει λάβει γνώση, για την δράση αυτών των περίεργων και ύποπτων ΜΚΟ;
Για την ώρα δεν μπορούμε να διεισδύσουμε στα ενδότερα των διαβόητων ΜΚΟ, ωστόσο, η εξέλιξη αυτή μας φέρνει πίσω στο χρόνο, πριν περιπου μια 7ετία, όταν το ανθρωπιστικό προφίλ των ΜΚΟ σταδιακά άρχισε να ραγίζει.
Εκεί, λοιπόν, κάπου στο 2010 αποκαλύπτονταν ότι ο αριθμός Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στην Ελλάδα περιέργως ξαφνικά υπερπολλαπλασιάστηκε και είχαν φτάσει κάπου στις 70 με τις περισσότερες από αυτές να εμφανίζουν μια ασυνήθιστη «ποικιλία» δραστηριοτήτων!
Έτσι, φτάσαμε να μαθαίνουμε Ελληνικές ΜΚΟ ή παραρτήματα ξένων ΜΚΟ και «ημέτεροι» πολιτικών κομμάτων στη χώρα μας, είχαν επιδοτήθηκαν με τεράστια κοινοτικά και εθνικά κονδύλια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ…
Επρόκειτο για έργα-βιτρίνα, όπως λ.χ. για να συνδράμουν δήθεν σε θρησκευτικό…προσηλυτισμό, να κάνουν μαθήματα αρχαίων ελληνικών σε ανύπαρκτες φυλές, για παρατηρητήρια δήθεν σπάνιων πουλιών και ζώων στη Λ.Αμερική αλλά και στο… Θιβέτ, ακόμα και για να αποναρκοθετούν περιοχές, στις οποίες δεν προυπήρξε ποτέ πόλεμος!
Αφου, λοιπόν, κανείς αρμόδιος δεν συγκινείται από καταγγελίες, όσα λέγονται χαμηλόφωνα πίσω από τις κλειστές πόρτες υπουργείων αλλά και να είναι διάχυτη η εντύπωση στη κοινή γνώμη ότι κάτι ύποπτο και σάπιο υπάρχει με διαβόητες ΜΚΟ και στα πάρτι εκατομμύριων ευρώ που συμμετείχαν, μήπως ήρθε, άραγε, η ώρα να ασχοληθεί με το θέμα η Ελληνική Δικαιοσύνη;
Γιώργος Πεχλιβανίδης
