Έφυγε χθες το μεσημέρι η Νίκη Τριανταφυλλίδη σε ηλικία 71 χρόνων, ηθοποιός άξια, ταγμένη στην τέχνη της. Όπως είχε η ίδια εκμυστηρευθεί, η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε εδώ και καιρό, καθώς είχε από μικρή πρόβλημα με τα κόκαλα, και κυρίως με τα πόδια της. Τα τελευταία χρόνια παρέμενε στο σπίτι της, αφού δεν μπορούσε πια να περπατήσει.
Ανάμεσα στους τελευταίους της ρόλους στο θέατρο, η «Κοντέσα Βαλέραινα» του Ξενόπουλου, μια από τις σημαντικές της επιτυχίες.
Κόρη του συνθέτη Πάνου Τριανταφυλλίδη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942 και αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και του Πέλλου Κατσέλη. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1963, στο έργο «Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα».
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Συνόλου και της Πολιτιστικής Κίνησης και, στη συνέχεια, του Θεάτρου Τριανταφυλλίδη, στην πλατεία Βάθης. Το 1970 κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία μικρού μήκους «Συνηθισμένο μου όνειρο». Τιμήθηκε ακόμα με το βραβείο «Μαρίκα Κοτοπούλη», ενώ διακρίθηκε και στο Φεστιβάλ Ιθάκης.
Αντίπαλος ο εαυτός της
Δίδαξε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και στη σχολή του Πέλλου Κατσέλη, ενώ έπαιξε σε δεκάδες ταινίες, μεταξύ των οποίων στις «Ουρανός», «Η παγίδα», «Κατρακύλισμα στο βούρκο», «Αμόκ», «Πικρή μου αγάπη», «Ο κράχτης», «Βρώμικη πόλις», «Η μοίρα του αθώου», «Ο θάνατος του Αλέξανδρου», «Αντίο για πάντα», «Ψωμί για ένα δραπέτη», «Καρδιές που ξέρουν ν’ αγαπούν», «Καταραμένη αγάπη», «Ο τάφος των εραστών», «Το κανόνι και τ’ αηδόνι», «Ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα», «Στο δάσκαλό μας… με αγάπη», «Αγάπησα έναν προδότη», «Το νυφοπάζαρο», «Ο Αστραπόγιαννος», «Όμορφες», «Το όνειρο της Κυριακής», «Σε ικετεύω, αγάπη μου», «Δεν υπάρχουν λιποτάκτες», «Χωρίς συνείδηση», «Ο κατάδικος», «Ευρυδίκη ΒΑ 2037», «Αντίο, Βερολίνο». Οπως και σε τηλεοπτικές σειρές: «Από την άλλη όχθη», «Αστυνομικές ιστορίες», «Γυναίκα από βελούδο», «Γυναικείες μορφές της ελληνικής ιστορίας», «Εν τούτω νίκα», «Η συμμορία της Μαίρης», «Κεφαλλονίτικες ιστορίες», «Νίνα», «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», «Οι συμμαθήτριες», «Οι φρουροί της Αχαΐας», «Το σπίτι των ξένων».
Η θεία αυτή ηθοποιός είχε ένα μεγάλο αντίπαλο, τον εαυτό της. Η τελειομανία της αλλά και οι σταθερές απόψεις της πολλές φορές την έφεραν σε σύγκρουση με συναδέλφους στη σκηνή, αλλά και με σκηνοθέτες. Τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν όταν, προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ανέβασε τη «Μήδεια». Τον ομώνυμο ρόλο θα ερμήνευε η Τριανταφυλλίδη, ενώ στο ρόλο του Ιάσονα θα εμφανιζόταν ο Γιώργος Κιμούλης. Τελικά η παράσταση παίχτηκε στο Ηρώδειο σε διπλή διανομή, μιας και τα χνότα των Κιμούλη-Τριανταφυλλίδη δεν ταίριαξαν. Ετσι, δίπλα στον ένα στάθηκε η Κατερίνα Χέλμη και στην άλλη ο Νίκος Σεργιανόπουλος. Μια ακόμα περίπτωση αφορούσε το σεξπιρικό «Ημέρωμα της στρίγγλας», που ανέβασε ο θίασος Κώστα Καρρά-Νίκης Τριανταφυλλίδη (πρώτη εκπληκτική εμφάνιση του Στάθη Ψάλτη). Η παράσταση πήγαινε γεμάτη, αλλά κατέβηκε λόγω δυσαρμονίας των πρωταγωνιστών.
Παρά ταύτα, η ηθοποιός σε ό,τι και αν εμφανίστηκε απέδειξε πως είχε τη στόφα πρωταγωνίστριας και, βέβαια, είναι εύλογο πως οι επιλογές της είχαν να κάνουν πάντα με το υψηλό θέατρο. Αρκεί κάποιος από τους παλιούς να τη θυμηθεί ως υπέροχη Γκρούσα στον «Κύκλο με την κιμωλία» του Μπρεχτ, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 στο ΚΘΒΕ, για να ριγήσει.
Ως άνθρωπος, η Τριανταφυλλίδη ήταν μαχητική. Ηξερε όμως να γίνεται απέραντα γλυκιά με τους φίλους της.
Θα λέγαμε πως η ζωή της κινήθηκε αποκλειστικά μέσα στο θέατρο. Αυτό την έτρεφε· άλλωστε, το υπηρέτησε και ως σκηνοθέτρια και ως συγγραφέας.
Η Νίκη Τριανταφυλλίδη ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό Κώστα Μεσάρη, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη. Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά το σκηνοθέτη Λευτέρη Χαρωνίτη.
Η κηδεία της Νίκης Τριανταφυλλίδη θα γίνει την Πέμπτη στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.
