17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ (Τετάρτη)

Μύρωνος, Στράτωνος, Ευτυχιανού, Κυπριανού, Οσίου Μακαρίου, Φιλίππου,
Παύλου και Ιουλιανής, Στρατονίκου, Κοδράτου και Ακακίου,
Ευτυχίου (επισκόπου Γορτύνης), Οσιομάρτυρος Δημητρίου του εκ Σαμαρίνης Γρεβενών.

Ο Άγιος Μύρων μαρτύρησε επί αυτοκράτορος Δεκίου. Ήταν ιερέας στην επαρχία της Αχαΐας και είχε αναπτύξει σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο. Ο έπαρχος Αντίπατρος είπε στον Μύρωνα ότι θα ελευθέρωνε όλους τους Χριστιανούς που κρατούσε αν ο ίδιος απαρνιόταν τον Χριστό. Οι Χριστιανοί όμως δήλωσαν ότι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν τα φθαρτά τους σώματα για να μην οδηγηθεί ο ιερέας σε απώλεια της ψυχής του. Ο Αντίπατρος βασάνισε τον Μύρωνα, αλλά ο άγιος βγήκε αλώβητος από αυτά. Τελικά θανατώθηκε με αποκεφαλισμό.

Ο Οσιομάρτυρας Δημήτριος γεννήθηκε στη Σαμαρίνα Γρεβενών στα τέλη του 18ου αιώνα και από νεαρός έγινε μοναχός. Μετά την αποτυχημένη επανάσταση του 1808 την οποία είχε υποκινήσει ο παπα-Ευθύμιος Βλαχάβας, ο Δημήτριος βγήκε από το μοναστήρι του και καλούσε τους πιστούς να κάνουν υπομονή. Κάποιοι όμως τον συκοφάντησαν με αποτέλεσμα ο Αλή Πασάς να διατάξει τη φυλάκισή του και το βασανισμό του. Οι δήμιοί του με καλαμένιες ακίδες τρύπησαν τους βραχίονές του και στη συνέχεια έσφιξαν το κεφάλι του με μέγκενη, ενώ τον κρέμασαν ανάποδα βάζοντάς του φωτιά. Κατόπιν ο Αλή Πασάς διέταξε να τον χτίσουν σε έναν τοίχο έχοντας απ’ έξω το κεφάλι του. Έτσι ο Δημήτριος άντεξε δέκα ημέρες. Παρέδωσε το πνεύμα στις 17 Αυγούστου (κατ’ άλλους στις 18) του 1808.

Ο Άγιος Παύλος και η Αγία Ιουλιανή ήταν αδέλφια από την Πτολεμαΐδα και έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αυρηλιανού. Η χριστιανική τους δράση έγινε αιτία να καταγγελθούν στον αυτοκράτορα όταν κάποτε πέρασε από την πόλη τους. Ο Αυρηλιανός διέταξε να βασανιστούν. Και ενώ οι Στρατόνικος, Κοδράτος και Ακάκιος, που ήταν δήμιοι, τους βασάνιζαν, θαυμάζοντας την καρτερικότητα και την πίστη τους πίστεψαν κι αυτοί στον Χριστό. Μάλιστα ομολόγησαν την πίστη τους με αποτέλεσμα να αποκεφαλιστούν επιτόπου. Σε λίγο την τύχη τους ακολούθησαν και τα δύο αδέλφια.

*Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο «Ελληνισμός και Ορθοδοξία», Εκδόσεις PLS