Τι κρύβεται πίσω από την απαίτηση Καμμένου για παραίτηση Μουζάλα

Έντονο παρασκήνιο φαίνεται ότι έχει η εμμονή του Πάνου Καμμένου στην παραίτηση Μουζάλα, η οποία έχει διττό στόχο και πιθανόν να οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις: Ή να ενισχύσει ενδοκυβερνητικά τον ίδιο ή να απεμπλακεί από επώδυνες κυβερνητικές ευθύνες που φέρνει η αξιολόγηση.

Είναι γεγονός ότι οι δύο υπουργοί εξ αρχής δεν τα πήγαιναν καλά. Μάλιστα υπήρξαν εκατέρωθεν αιχμές με κυριότερη εκείνη του κ. Μουζάλα που είχε πει ότι ορισμένοι υπουργοί συμπεριφέρονται ως δήμαρχοι, φωτογραφίζοντας αντιδράσεις του κ. Καμμένου για τα στρατόπεδα.

Ο κ. Καμμένος είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν συγχώρεσε τον κ. Μουζάλα, και παρά τις κοινές συνεντεύξεις, η υπόγεια αντιπαράθεση των δύο ανδρών συνεχίσθηκε, καθώς ο κ. Μουζάλας ζητούσε συνεχώς στήριξη από τον στρατό την οποία ο μεν κ. Καμμένος δεν αρνείτο αλλά ήθελε να έχει αυτός τον πρώτο λόγο στη διαχείριση αυτής της στήριξης.

Χωρίς να ευθύνεται ο κ. Μουζάλας, ο κ. Καμμένος πήρε προσωπικά το ότι επικεφαλής του συντονιστικού δεν ετέθη ο ίδιος αλλά ο αναπληρωτής του κ. Βίτσας, γεγονός που εκτιμήθηκε ως έλλειψη εμπιστοσύνης από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου.

Ωστόσο το πρόσωπο του κ. Μουζάλα είναι το ιδανικό για να κάνει πολιτικό «παιχνίδι» ο κ. Καμμένος, στον οποίο ακόμα κι εκείνοι που δεν του αναγνωρίζουν την ευφυΐα στην πολιτική, παραδέχονται ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έχει αποδείξει ότι έχει πολιτικό ένστικτο. Και αυτό το ένστικτο ίσως τον οδηγεί εκτός κυβέρνησης!

Ο κ. Καμμένος αντιλαμβάνεται ότι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα φέρει κι άλλα βαρύτερα μέτρα. Μέτρα που θα χρεωθεί κι ο ίδιος και το κόμμα του, το οποίο όμως, στις δημοσκοπήσεις βρίσκεται και με τα δύο πόδια εκτός Κοινοβουλίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο τελευταίο τρίμηνο δεν υπάρχει ούτε μία δημοσκόπηση να τον δείχνει ότι είναι εντός Βουλής και η πορεία του είναι διαρκώς πτωτική.

Δεν είναι δυνατόν όμως τώρα που έρχονται τα δύσκολα να εγκαταλείψει το «σκάφος».
Από την άλλη είναι γνώστης των πιέσεων που δέχεται από το εξωτερικό ο Αλέξης Τσίπρας για να διευρύνει την κυβέρνησή του, έστω με τη συμμετοχή του Ποταμιού και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Σε μια τέτοια περίπτωση γνωρίζει ότι ο ίδιος θα περάσει σε δεύτερη μοίρα και θα ισχύσει η λαϊκή ρήση «καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω…».

Η εμμονή του στην παραίτηση Μουζάλα είναι ιδανική περίπτωση για τον ίδιο για να απεμπλακεί από κυβερνητικές ευθύνες για τους εξής λόγους:

1. Διαφωνεί με ένα θέμα καθαρά εθνικό. Και αυτό είναι κάτι που το έλεγε εξ αρχής, δηλώνοντας πάντα ότι οι δικές του κόκκινες γραμμές στη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο στα εθνικά. Άρα είναι συνεπής με τα όσα έχει πει.

2. Το μεταναστευτικό, θέμα αρμοδιότητας του κ. Μουζάλα, είναι ένα ζήτημα που και ιδεολογικά ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ μπορεί να το διαχειριστεί εκμεταλλευόμενος τα φοβικά ένστικτα των πολιτών και να κερδίσει ψήφους.

3. Παίρνει το… αίμα του πίσω για τις απομακρύνσεις Χαϊκάλη, Καμμένου και Σγουρίδη, που είχαν μειώσει το προσωπικό του κύρος.

4. Αν ο κ. Τσίπρας με τη δικαιολογία ότι έχει μπροστά του τη σύνοδο Κορυφής με το Μεταναστευτικό δεν αποπέμψει τον κ. Μουζάλα, ίσως ο κ. Καμμένος φθάσει και στην αποχώρησή του από την κυβέρνηση, με στόχο να μη πάρει στην πλάτη του μέτρα όπως αυτά που έρχονται με τη νέα αξιολόγηση. Προφανώς λοιπόν ο κ. Καμμένος θα μπορεί να ισχυρισθεί ότι όσο αυτός ήταν στην κυβέρνηση κρατούσε το «τραίνο στις ράγες». Τώρα που έφυγε έρχονται τα χειρότερα… Και πάντως η διαφωνία του προκλήθηκε για ένα μείζονος σημασίας εθνικό ζήτημα.

5. Σε περίπτωση που ο κ. Τσίπρας υποχωρήσει στις απαιτήσεις του κ. Καμμένου, είναι βέβαιο ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ θα έχει επιτύχει μια μεγάλη πολιτική νίκη στα μάτια των οπαδών του και θα έχει δείξει στο εκλογικό σώμα ότι έχει καίριο και ουσιαστικό λόγο στην κυβέρνηση.
Όποια εξέλιξη και αν υπάρχει όμως, ένα είναι βέβαιο. Ότι η σημερινή μέρα και όσες ακολουθήσουν μέχρι να εκπνεύσει το παρόν κυβερνητικό σχήμα, δεν θα είναι ποτέ ίδια με τη χθεσινή.

Αν ο πρωθυπουργός υποχωρήσει στις απαιτήσεις του κυβερνητικού του εταίρου, η ρωγμή που επήλθε στις σχέσεις Τσίπρα – Καμμένου, μπορεί να μην είναι τέτοια που θα προκαλέσει την πτώση της κυβέρνησης, αλλά ο μήνας του μέλιτος έχει ολοκληρωτικά τελειώσει.