Τις προϋποθέσεις για την αναγέννηση της Σοσιαλδημοκρατίας έθεσε ο επικεφαλής του Ποταμιού Στ. Θεοδωράκης, μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσαν κινήσεις πολιτών.
«Το νέο και μεγάλο θα έρθει αν προστεθεί μια κρίσιμη μάζα από την κοινωνία. Γι’ αυτό πρέπει να αφήσουμε άδειες κάποιες πρώτες καρέκλες. Ο κορμός – και θέλω να είμαι ξεκάθαρος – του νέου και μεγάλου δεν μπορεί να είναι οι υπουργοί του χθες», τόνισε ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Όπως εξήγησε «προφανώς έχουμε ανάγκη από αυτούς που έδωσαν τις σωστές μάχες, προφανώς πρέπει να είναι εδώ. Προφανώς κάποιοι θα είναι και στην πρώτη σειρά. Αλλά θα επιμείνω. Ο κορμός θα πρέπει να είναι νέα πρόσωπα. Που θα εκπροσωπούν τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας».
Στην ομιλία του ο επικεφαλής του Ποταμιού τόνισε ότι «ο τίτλος της καταστροφικής πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι ότι νάναι», προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Ζητώ από την τηλεοπτική εκπομπή που είναι πολύ πιο τεκμηριωμένη».
Ο επικεφαλής του Κινήματος για άλλη μια φορά είπε ότι το Ποτάμι θα επιμείνει στην πρόταση «για ένα Κοινοβούλιο της Αναγέννησης όπου θα αντιπροσωπεύονται όλες οι προοδευτικές δυνάμεις. Παλιές και νέες. Προοδευτικοί πολίτες, φιλελεύθεροι, μεταρρυθμιστές, οικολόγοι, ριζοσπάστες».
Και όπως εξήγησε στη συνέχεια «για να ανατραπεί το άρρωστο πολιτικό σκηνικό χρειάζονται πολλοί, χρειάζεται μια συνωμοσία του καλού, χρειάζονται και οι «ανένταχτοι υποψιασμένοι», αυτοί που δεν πλησιάζουν πλέον την κάλπη».
Αναλυτικά η ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη:
Φίλες και φίλοι και βλέπω πολλούς φίλους σήμερα εδώ,
Ξεκινώντας το Ποτάμι τον Φεβρουάριο του 14 είπα αυτό που σήμερα όλοι λέμε.
Αυτός ο τόπος δεν θα αλλάξει αν δεν μπει νέο αίμα στην πολιτική!
Θα προσπαθήσω λοιπόν σήμερα να σας εξηγήσω τι εννοώ με καθαρές κουβέντες και προσπάθεια να δημιουργήσω ένα φτιασίδωμα από τα λόγια μου. Η άποψή μου είναι η εξής:
Η χώρα χρεοκόπησε επειδή κάτι σάπιο υπήρχε. Στα κόμματα – στην πολιτική – τη Βουλή
Και μετά στην κοινωνία οικονομία – τα MEDIA – τις τράπεζες. Μια κοινωνία με πολλούς σάπιους θύλακες. Αλλά και με πολλούς ζωντανούς – δημιουργικούς ανθρώπους που ασφυκτιούσαν και ασφυκτιούν και σήμερα μέσα στο παρασιτικό σύστημα
Τα διαστήματα πολιτικής άνοιξης σ’ αυτή τη χώρα ήταν μικρά. Και δυστυχώς δε στηρίχθηκαν όσο έπρεπε από τους Έλληνες. Η πολιτεία του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει αυτόν τον αφορισμό. Στήνουν ένα κράτος με τα υλικά του χθες πάνω στα λάθη του χθες
Και έχουν ευαγγέλιο το μεγαλύτερο από τα μεγάλα λάθη του χθες.
Κομματικό κράτος παντού, στο δημόσιο, στα σχολεία, την δικαιοσύνη, την δημοσιογραφία.
Λαϊκισμός – κρατισμός – παραγοντισμός είναι το τρίπτυχό τους.
Η παντελής έλλειψη σχεδίου για τη χώρα δημιουργεί παντού αδιέξοδα.
Ζούμε μια αλλοπρόσαλλη πολιτική που ξεκινάει από τους λαϊκισμούς εναντίον της Ευρώπης και καταλήγει στο χθεσινό μανιασμένο χειροκρότημα στη Βουλή όταν αναφέρθηκε το όνομα του Μάριο Ντράγκι, ο οποίος φαίνεται εντάχθηκε στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Έκανε δυο τρεις παραχωρήσεις από αυτές που είχε πει ότι θα κάνει, από αυτές που είχαμε χειροκροτήσει εμείς και άλλοι ευρωπαϊστές, χθες το ανακάλυψε ο κ. Τσίπρας και μόνο που δεν φώναζαν το όνομα του Μάριο Ντράγκι.
Ότι νάναι.Αυτός είναι ο τίτλος της καταστροφικής πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
Ότι νάναι. Και ζητώ από την τηλεοπτική εκπομπή που είναι πολύ πιο τεκμηριωμένη.
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς.
Εμείς πρέπει να είμαστε σίγουροι για τις προτάσεις μας. Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δε θα ηττηθούμε ξανά από μηχανισμούς, από συντεχνίες και από συμφέροντα. Πρέπει να είμαστε σίγουροι για τις προτεραιότητες μας. Να μιλήσουμε καθαρά στην κοινωνία χωρίς λαϊκισμούς και συναισθηματικές ρητορείες.
Το δίλημμα αυτή τη στιγμή για τη χώρα δεν είναι «Δεξιά – Αριστερά», όπως θέλει να το παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το δίλημμα είναι: Αλλαγές παντού ή καθυστέρηση και χρεοκοπία;
Αυτό όμως, αν αυτό δεχτούμε ότι είναι το δίλλημα, αυτό απαιτεί συγκρούσεις. Συγκρούσεις με το νέο καθεστώς, με αυτό το κράμα του αριστερού λαϊκισμού και του ακροδεξιού εθνικισμού, αλλά συγκρούσεις και με τους «ευνοημένους» του παλαιοκομματικού μεταπολιτευτικού συστήματος.
Και πρέπει να είμαστε πολλοί. Δεν αρκούν όσοι είναι σήμερα στο Ποτάμι, στις Κινήσεις, τη ΔΗΜΑΡ, την Δράση, το ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να προστεθούν πολλοί. Και αυτή είναι η πρόταση μας. Και αυτή είναι η προσπάθεια μας.
Το νέο και μεγάλο που όλοι αναζητάμε, θα έρθει αν προστεθεί μια κρίσιμη μάζα από την κοινωνία.
Και για να προστεθεί μια κρίσιμη μάζα από την κοινωνία θα πρέπει και εμείς να κάνουμε κάποιες κινήσεις. Για παράδειγμα θα πρέπει να αφήσουμε άδειες κάποιες καρέκλες στην πρώτη σειρά. Αυτό λέει το Ποτάμι. Ο κορμός – και θέλω να είμαι ξεκάθαρος – του νέου και μεγάλου δεν μπορεί να είναι οι υπουργοί του χθες. Αυτή είναι η άποψή μου.
Προφανώς έχουμε ανάγκη από αυτούς που έδωσαν τις σωστές μάχες, προφανώς πρέπει να είναι εδώ.
Προφανώς κάποιοι θα είναι και στην πρώτη σειρά. Αλλά υπάρχει μια διαφορά. Ο κορμός θα πρέπει να είναι νέα πρόσωπα. Που θα εκπροσωπούν τις δημιουργικές προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας. Πολίτες που θα μπουν τώρα στην πολιτική. Πολίτες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στελέχη της οικονομίας, των πανεπιστημίων, του συνδικαλισμού, που δεν υπηρέτησαν το πελατειακό κράτος. Οι απελπισμένοι επιχειρηματίες της μεσαίας τάξης. Πολιτικοί που έχουν δώσει μάχες, αλλά εξορίστηκαν από τους «μηχανισμούς» και έχουν εξοριστεί και πρέπει να επανέλθουν. Και βέβαια τα νέα παιδιά που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν στις εξελίξεις. Και οι ενεργοί πολίτες, όπως αυτοί που συμμετέχουν στις Κινήσεις των Πολιτών.
Εμείς θα επιμείνουμε στην πρότασή μας για ένα Κοινοβούλιο της Αναγέννησης όπου θα εκπροσωπούνται και αντιπροσωπεύονται όλες οι προοδευτικές δυνάμεις. Παλιές και νέες.
Προοδευτικοί πολίτες, φιλελεύθεροι, μεταρρυθμιστές, οικολόγοι, ριζοσπάστες, σοσιαλδημοκράτες, όλοι. Κοινοβούλιο της Αναγέννησης.
Για να ανατραπεί το άρρωστο πολιτικό σκηνικό, θα επιμείνω χρειάζονται νέες δυνάμεις, χρειάζονται και αυτό έχουμε πει στο παρελθόν μια συνομωσία του καλού, χρειάζονται και οι «ανένταχτοι υποψιασμένοι», αυτοί που έχουν γυρίσει την πλάτη στην πολιτική, που δεν εκπροσωπούνται από κανένα κόμμα, από καμία κίνηση και που πλέον γίνονται ανησυχητικά πολλοί. Και που χωρίς αυτούς δεν θα πετύχουμε καμία μεγάλη ανατροπή, είτε εκλογική, είτε κοινωνική. Το θέμα λοιπόν είναι «να πολλαπλασιαστούμε για να τα αλλάξουμε όλα» και όχι «να ενωθούμε για να μην χάσουμε».
Ο δρόμος και όλα αυτά που θα γίνουν τις επόμενες εβδομάδες και στην Επιτροπή Διαλόγου θα μας δείξει μέχρι πού μπορούμε να πάμε. Και αν με ρωτάτε εμένα μπορούμε να πάμε πολύ μακριά. Και να αλλάξουμε και τη ζωή μας, την πολιτική και την Ελλάδα.
