Στην άμμο της Αργυρής Ακτής, που έγινε τόπος μαρτυρίου για τουλάχιστον 91 ψυχές, κάποιοι έγραψαν μερικές λέξεις. «Καλό ταξίδι» είναι χαραγμένο κάτω από την ημερομηνία 23-7-18 που άλλαξε για πάντα τη ζωή στο Μάτι. Λίγο πιο δίπλα σ’ ένα σημείωμα νοτισμένο από τη θάλασσα ξεκινάει ο θρήνος για το εξάμηνο βρέφος, το μικρότερο θύμα της φωτιάς.
«Μπεμπη μου, αγάπη μου είσαι ένας υπέροχος κολυμβητής μέσα στην θάλασσα. Ηθελες να εντυπωσιάσεις την μανούλα σου που σε έβλεπε και γέλαγε. Και περίμενες τον πατερούλη σου να σε χαρεί και αυτός. Εδω θα είμαστε κάθε καλοκαίρι και θα κάνουμε μαζί μπάνιο. Δίπλα στον παράδεισο που θα τον ξανακάνεις πράσινο. Θα παίζουμε στην θάλασσα όλοι μαζί αγαπημένοι. Εγω, η μανούλα σου και ο μπαμπάκας σου. Οτι θέλεις εσύ μικρό μου ψαράκι..».
Ακολουθούν τα ονόματα. Σου έρχεται να βάλεις τα κλάματα. Για τις ζωές που χάθηκαν τόσο άδικα.
Στα κάγκελα έξω από τα καμμένα σπίτια και κάποια άλλα που σώθηκαν από τις φλόγες κρέμονται καθησυχαστικά μηνύματα προς συγγενείς , φίλους αλλά και διασώστες ώστε να μη γίνουν άσκοπες έρευνες. «Είμαστε καλά», γράφουν τα σημειώματα αφήνοντας μια ελπίδα ότι σε κάποιες γειτονιές η ζωή στο μέλλον μπορεί να είναι όπως πριν…
Κάποιοι απο τους πυρόπληκτους έχουν αφήσει μήνυμα για τους ανθρώπους, τους γείτονες, που ανησυχούν τί τους έχει συμβεί. Είναι καλά; Ζούν; Είμαστε καλά γράφουν για να τους καθησυχάσουν.. Το σπίτι είναι καμένο αλλά τουλάχιστον οι άνθρωποι σώθηκαν. Αλλοι δεν στάθηκαν τυχεροί. Και οι συγγενείς τους, οι φίλοι τους, έχουν αφήσει ένα μπουκέτο λουλούδια η ένα απλό μήνυμα στην μνήμη τους. Καλό Παράδεισο φίλε. Αλλα μηνύματα είναι κραυγές καταγγελίας. Γραμμένα πάνω σε αυτοκίνητα η σε πανό- μέσα στα καμμένα- θυμίζουν σε όλους μας: Τοσοι νεκροί και ούτε μία συγνώμη..
Μαζι με τα λουλούδια, κάποιος έγραψε για τους ανθρώπους που χάθηκαν στο οικόπεδο της φρίκης. Καλό Παράδεισο, Θα είστε πάντα στην σκέψη μας
Οι κάτοικοι αυτού του σπιτιού ήταν τυχεροί μέσα στην ατυχία τους. Εχασαν το σπίτι αλλά αυτοί τουλάχιστον Είναι Καλά..
Καλό παράδεισο. Θα σας θυμόμαστε για πάντα..
Το μήνυμα σου φέρνει δάκρυα στα μάτια: « Αγάπη μου, μπέμπη μου. Είσαι ένας υπέροχος κολυμβητής μέσα στην θάλασσα. Ηθελες να εντυπωσιάσεις την μανούλα σου που σε έβλεπε και γέλαγε. Και περίμενες τον πατερούλη σου να σε χαρεί και αυτός. Εδω θα είμαστε κάθε καλοκαίρι και θα κάνουμε μαζί μπάνιο. Δίπλα στον παράδεισο που θα τον ξανακάνεις πράσινο. Θα παίζουμε στην θάλασσα όλοι μαζί αγαπημένοι. Εγω, η μανούλα σου και ο μπαμπάκας σου. Οτι θέλεις εσύ μικρό μου ψαράκι..»
Η πίστη πολύ συχνά βοηθάει τους ανθρώπους να αντέξουν την δυστυχία.
Ενας σταυρός στην παραλία για τους ανθρώπους που χάθηκαν..τόσο άδικα.
Το μήνυμα το τύλιξε σε πλαστικό για να αντέξει την υγρασία, και έβαλε και πέτρες γύρω γύρω για να μην το πάρει ο άνεμος. Διπλα λίγα λουλούδια.
Αφησε το μήνυμα εκεί οπου χάθηκαν τόσες ψυχές.
Στέκονται και διαβάζουν το μήνυμα. Δεν θα σας ξεχάσουμε…
Ο πόνος σας, πόνος μας έχει γράψει ένας τούρκος απο την Κωνσταντινούπολη. Aciniz, acimizdir..
Ούτε συγνώμη, ούτε ντροπή, στις στάχτες φωνάζουν οι νεκροί έγραψε κάποιος σε πανό.
