Με διαφορετική προσέγγιση προσήλθαν στη Σύνοδο Κορυφής ο Γάλλος Πρόεδρος και ο Ιταλός Πρωθυπουργός.
Ο Φρανσουά Ολάντ επικεντρώθηκε στην ανάγκη βοήθειας προς την Τουρκία και στην Ελλάδα, ενώ ο κ. Ματέο Ρέντσι εισήγαγε καινά δαιμόνια προτείνοντας και μια χαλαρή εφαρμογή της… κοινής μεταναστευτικής πολιτικής.
Πάντως στο σημείο που όλοι συμφωνούν είναι η ανάγκη στήριξης της Τουρκίας
Ο Φρανσουά Ολάντ σημείωσε πως η Τουρκία θα πρέπει να βοηθηθεί καθώς υποδέχεται μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων αλλά υπογράμμισε πως η Ελλάδα θα πρέπει να αποτελέσει το επίκεντρο στην Ευρωπαϊκή βοήθεια. Χαρακτηριστικά ο Γάλλος πρόεδρος υπογράμμισε «χωρίς μία βοήθεια προς την Ελλάδα είναι αδύνατο να προστατευθούν τα ευρωπαϊκά σύνορα».
Σε σχετική ερώτηση για τα αιτήματα της Τουρκίας προς την Ευρώπη και συγκεκριμένα το ζήτημα της βίζας ο κύριος Ολάντ τόνισε πως η Τουρκία θα πρέπει να πληροί και τα 72 κριτήρια που απαιτούνται ώστε να προχωρήσει η συγκεκριμένη πρόταση.
Ρέντσι: Ώρες της ευθύνης
«Ήρθε η ώρα της ανάληψης ευθυνών, μόνον έτσι θα μπορέσει να σωθεί η Ευρώπη», δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματτέο Ρέντσι, λίγο πριν την έναρξη της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών.
«Δεν είναι εύκολο να συμμερίζεται, κανείς, τις ίδιες ιδέες και τα ίδια επίσημα κείμενα με όλους τους άλλους συναδέλφους», συμπλήρωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός, σύμφωνα με τον οποίο πρέπει να δημιουργηθεί ένα θετικό κλίμα μεταξύ των κυβερνήσεων για να γίνει και πάλι, η Ευρώπη, λειτουργική.
Ο Ρέντσι επανέλαβε ότι ο στόχος «είναι να επιτευχθεί μια συμφωνία με την Τουρκία, ξεκινώντας, όμως, από τις ευρωπαϊκές αξίες και ιδεώδη». Κατέστησε και πάλι σαφές, δε, ότι «αν υπάρξει συμφωνία με την ‘Αγκυρα, θα πρέπει να αποτελέσει προηγούμενο», αφού «οι κανόνες που θα ισχύσουν για την Τουρκία θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ και για τις χώρες εκείνες από τις οποίες αναμένουμε να φτάσουν μεταναστευτικά ρεύματα».
Σχετικά με την ευρύτερη πορεία πλεύσης που ακολουθεί η Ευρώπη, ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι «τελευταία, η Ένωση έδειξε τα όρια, τις αντιφάσεις και τα προβλήματά της», τα οποία, κατά την άποψή του, οφείλονται «σε έλλειψη πολιτικής, κατευθυντήριων γραμμών και πολιτικών προσώπων».
Ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης, τέλος, με αναφορά στην δυσκολία εφαρμογής μιας κοινής πολιτικής για το μεταναστευτικό, δεν απέκλεισε την πιθανότητα «να χρησιμοποιηθεί η δυνατότητα της ενισχυμένης συνεργασίας, μεταξύ μιας ομάδας κρατών μελών η οποία να επιλέξει να βασίσει την πολιτική της στις ιδρυτικές αξίες και αρχές της Ευρώπης».
