Η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε απόλυτο αδιέξοδο, με τον λογαριασμό να πληρώνουν και αυτή τη φορά όχι οι πλούσιοι, αλλά οι φτωχοί και η μεσαία τάξη, δήλωσε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, σχολιάζοντας τα αρνητικά αποτελέσματα του χθεσινού Eurogroup με τα οποία οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε και το ΔΝΤ απαιτούν να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν, μέσα σε ένα μήνα, τα αυστηρά μέτρα για νέες περικοπές.
Ο κ. Μητσοτάκης κατηγόρησε την κυβέρνηση για ανικανότητα που έφερε απέναντι στη χώρα ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικογένεια, καταλόγισε όμως μερίδιο ευθύνης και στους εταίρους. Επιπλέον, ζήτησε από τον πρωθυπουργό να δώσει στους Έλληνες την ευκαιρία να αποφασίσουν για το πώς θέλουν να προχωρήσουν.
Η δήλωση του προέδρου της ΝΔ
«Η Κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε απόλυτο αδιέξοδο.
Με τις καθυστερήσεις, την ανικανότητα, την αναξιοπιστία, τις συνεχείς αντιφάσεις, οδήγησε όλους μαζί τους εταίρους της χώρας σε υπερβολικές απαιτήσεις.
Έφερε απέναντί μας ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Αφήνει την χώρα εκτεθειμένη σε μεγάλους κινδύνους, καθώς επανέρχεται η απειλή της εξόδου από την Ευρωζώνη.
Μια τέτοια εξέλιξη, θα οδηγούσε την κοινωνία, και ιδιαίτερα τους πιο αδύναμους πολίτες, στο χειρότερο εφιάλτη.
Το λογαριασμό θα τον πληρώσουν, και σε αυτήν την περίπτωση, όχι οι πλούσιοι, αλλά οι φτωχοί και η μεσαία τάξη.
Η οικονομία είναι παγωμένη, οι πολίτες υποφέρουν.
Όχι μόνο από την υπερφορολόγηση και τη λιτότητα, αλλά και την έλλειψη σχεδίου και προοπτικής, που οξύνουν την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια.
Ψέματα, αναξιοπιστία, φόροι: Αυτή είναι η παρακαταθήκη που μας κληροδότησε ο κ. Τσίπρας.
Η Κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες για το σημερινό αδιέξοδο.
Οι εταίροι έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης.
Όμως, σημασία σήμερα έχει να βρεθεί λύση.
Ο κ. Τσίπρας πρέπει να καταλάβει ότι, πάνω από τα δικά του συμφέροντα, βρίσκονται τα συμφέροντα της πατρίδας και του ελληνικού λαού.
Αφού δεν μπορεί να τα διαφυλάξει, ας δώσει στους Έλληνες την ευκαιρία να αποφασίσουν για το πώς θέλουν να προχωρήσουν.
Είμαι έτοιμος. Είμαστε έτοιμοι, να δώσουμε, με αξιόπιστο και αξιοπρεπή τρόπο, το δύσκολο, αλλά καλό αγώνα για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας μας.
Τώρα! Προτού να είναι πολύ αργά!».
ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ
Αιφνιδιασμένο και αμήχανο το Μαξίμου, σε απόγνωση ο Τσακαλώτος από τις κάθετες απαιτήσεις του Eurogroup – Σε αποχώρηση του ΔΝΤ δείχνουν να ελπίζουν οι κυβερνώντες, λόγω της διαφωνίας του με το Βερολίνο για το χρέος, παρότι οι Ευρωπαίοι θεωρούν δεδομένη τη συμμετοχή του.
Στην ελληνική πλευρά, σημειώνει ο Γ.Μακρυγιάννης στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, είναι πλέον το «μπαλάκι» μετά το τείχος των δανειστών που συνάντησε στο χθεσινό Εurogroup ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και την ξεκάθαρη απαίτηση όλων των Θεσμών, να νομοθετηθούν νέα μέτρα λιτότητας για μετά το 2018, ώστε να διασφαλιστούν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, που έχει αποδεχθεί και η κυβέρνηση.
Το αδιέξοδο αυτή την ώρα φαντάζει πλήρες, με τα σενάρια για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, ακόμη και εκλογές, να είναι ανοιχτά. Η κυβέρνηση διαμηνύει ήδη, δια πηγών της, ότι «δεν πρόκειται να συναινέσει στη νομοθέτηση μέτρων εκ των προτέρων». Επιμένει έτσι στη γραμμή που διατύπωσε προχθές ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ότι δεν θα ψηφίσει ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα. Από την κυβέρνηση επιμένουν πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση ικανοποίησης παράλογων απαιτήσεων εκ μέρους των εταίρων, όπως για την νομοθέτηση τώρα μέτρων, προκειμένου να εφαρμοστούν μετά το 2018.
Η ομόθυμη στάση όλων των δανειστών στη χθεσινή συνεδρίαση, υπέρ των νέων μέτρων αιφνιδίασε την Αθήνα. Στο Μαξίμου ήλπιζαν ότι τουλάχιστον η Κομισιόν θα επέμενε σε μία συμβιβαστική λύση και θα συντασσόταν με τον Ευκλείδη Τσακαλώτου στη θέση ότι δεν μπορούν να νομοθετηθούν νέα μέτρα από τώρα για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος. Ήλπιζε ότι η τελευταία, μη ανακοινώσιμη όπως αποδείχθηκε, επιστολή του υπουργού Οικονομικών προς τους δανειστές, με την οποία η ελληνική πλευρά αποδέχεται πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για τρία χρόνια ή 3% για πέντε χρόνια θα ήταν ικανοποιητική τουλάχιστον για του Ευρωπαίους και θα διαμόρφωνε ένα θετικό πεδίο συνεννόησης. Φευ! Η όλη συζήτηση πήγε αμέσως στο πώς θα διασφαλιστεί η επίτευξη αυτών των πλεονασμάτων και στο σημείο εκείνο υπερίσχυσε η δεδομένη θέση του ΔΝΤ για λήψη προληπτικών μέτρων (μείωση συντάξεων και αφορολόγητου, ίσως και μισθών, αύξηση μεσαίου συντελεστή ΦΠΑ κλπ).
Στη χθεσινή συνεδρίαση οι Ευρωπαίοι έστειλαν μήνυμα στην Αθήνα ότι θεωρούν δεδομένη και απαραίτητη την παρουσία του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, έστω κι αν το Ταμείο θεωρεί αναγκαία την γενναία ελάφρυνση του χρέους, ώστε αυτό να γίνει βιώσιμο – αντί της ελάφρυνσης υιοθετούν το εναλλακτικό σενάριο του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους, δηλαδή τη λήψη σκληρών δημοσιονομικών μέτρων.
Η Αθήνα φαίνεται να ελπίζει τώρα ότι μπορεί να αποχωρήσει το Ταμείο από το πρόγραμμα επειδή δεν γίνεται δεκτή η θέση του για ελάφρυνση του χρέους και πως αυτό θα φανείς τη συνεδρίαση της διοίκησής του στις 6 Φεβρουαρίου. Ελπίζει δε ότι η προοπτική της αποχώρησής του ίσως πιέσει τους Ευρωπαίους να δώσουν στην Ελλάδα την ελάφρυνση του χρέους τελικά.
Παρά ταύτα δεν είναι αυτή τη στιγμή ένα ισχυρό σενάριο η αποχώρηση του ΔΝΤ, ούτε επίσης εξασφαλίζει μία τέτοια αποχώρηση την εξεύρεση καλύτερης λύσης για την Ελλάδα.
Υπό αυτή την έννοια το ενδιαφέρον στρέφεται περισσότερο στο πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση σε αυτή την κατάσταση και λιγότερο ή και καθόλου στο τι θα γίνει με το ΔΝΤ.
Ένα ενδεχόμενο είναι να εξακολουθήσει τη στάση αναμονής και να παίξει με το χρόνο. Ήδη οι διαπραγματεύσεις έχουν ουσιαστικά παγώσει εδώ και πενήντα μέρες, καθώς από το Εurogroup της 5ης Δεκεμβρίου δεν έχει υπάρξει καμία ουσιαστική πρόοδος. Και να ελπίζει ότι η πίεση που δέχονται οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις από το φαινόμενο Τραμπ ή την άνοδο ακραίων δυνάμεων θα οδηγήσει μέχρι την άνοιξη σε πιο ήπια στάση έναντι του ελληνικού προβλήματος.
Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι να υλοποιήσει η κυβέρνηση την έμμεση απειλή για εκλογές, με το διακύβευμα να υπάρξει εντολή από τον ελληνικό λαό για μη υποχώρηση στις απαιτήσεις των δανειστών. Ουσιαστικά θα πρόκειται για ένα εύσχημο, πλην θορυβώδη, τρόπο απόδρασης του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να υλοποιήσουν άλλες πολιτικές δυνάμεις τι νέο βαρύ πακέτο μέτρων.
Για κάποιους όμως το σενάριο της ολικής υποχώρησης είναι το πιο πιθανό. Με δεδομένο ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί εκλογές, θα επιδιώξει μία πολιτική και επικοινωνιακή φόρμουλα, ώστε να διαχειριστεί το πολιτικό και κοινωνικό κόστος και να εμφανίσει την ψήφιση των μέτρων ως μονόδρομο. Ενδεχομένως μέσα από μία πολιτική δραματοποίηση της όλης κατάστασης.
