Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, ακόμη και αν δεν λάβει περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους, η οποία είναι απλώς καλοδεχούμενη. Αυτή είναι λοιπόν η θέση της κυβέρνησης, όπως προκύπτει από την αντιπαράθεση του υπουργείου Οικονομικών με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής.
Η τελευταία έκθεση του θεσμού εξάγει το συμπέρασμα ότι «χωρίς σοβαρή ελάφρυνση χρέους, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει». Η άποψη αυτή προκάλεσε την αντίδραση του κ. Τσακαλώτου. Συγκεκριμένα, το υπουργείο Οικονομικών αμφισβήτησε ως ελλιπή τα στοιχεία πάνω στα οποία βασίζεται η έκθεση, η οποία όμως υποστηρίζει ότι οι πιστωτές θα πρέπει να εγκρίνουν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.
Μα αυτό δεν επιδιώκει η κυβέρνηση;
Το οικονομικό επιτελείο θα πρέπει να τοποθετηθεί επί της ουσίας. Έχει δίκιο ή άδικο το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής όταν προβλέπει ότι, χωρίς νέες παρεμβάσεις στο χρέος, η Ελλάδα οδεύει προς τη χρεοκοπία; Αν ο θεσμός έχει δίκιο, τότε πολύς θόρυβος για το τίποτα. Αν έχει άδικο, τότε μια νέα ρύθμιση του χρέους δεν είναι τόσο σημαντική κι έτσι η κυβέρνηση αποδομεί τη ρητορική που υιοθέτησε από την αρχή της κρίσης, εντός και εκτός Ελλάδας.
Ή μήπως ήταν άλλα τα κίνητρα της παρέμβασης;
Η υπενθύμιση της έκθεσης για την εκκρεμότητα του χρέους αλλοιώνει το κλίμα το οποίο επιμελώς καλλιεργεί η κυβέρνηση περί δυναμικής ανάκαμψης της οικονομίας.
Το Γραφείο Προϋπολογισμού, ανεξάρτητη οργανική μονάδα της Βουλής που ιδρύθηκε το 2010, καταρτίζει μέχρι σήμερα αρκετά ισορροπημένες εκθέσεις, με τις οποίες κάθε φορά παρουσιάζει τις δύο όψεις του νομίσματος. Έχει καταφέρει έτσι να οικοδομήσει ένα προφίλ κοινής αποδοχής, το οποίο συχνά αποτελεί πρόβλημα για την εκάστοτε κυβέρνηση.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πρόεδρος της Βουλής συντονίστηκε χθες με τον υπουργό Οικονομικών. Δήλωσε έκπληκτος, εγείροντας ζήτημα εγκυρότητας των στοιχείων, που κατά τη γνώμη του δημιουργούν «επικοινωνιακές εντυπώσεις»· όλως τυχαίως σε βάρος του κυβερνητικού αφηγήματος των ημερών.
Βεβαίως, το κύρος και την ποιότητα της λειτουργίας του Γραφείου Προϋπολογισμού οφείλει πριν απ’ όλους να διαφυλάττει ο ίδιος ο θεσμός, ώστε να μη δίνει λαβές που θέτουν υπό αμφισβήτηση την αξία του, ως ανεξάρτητης δεξαμενής τεκμηρίωσης και ανάλυσης.
Η τελευταία έκθεση δεν έλαβε υπ’ όψιν τις ελαφρύνσεις που προκύπτουν «από βραχυπρόθεσμες ή μεσοπρόθεσμες συμφωνίες, οι οποίες ενδεχομένως να υπάρχουν σε επικαιροποιημένες ενημερώσεις», που πάντως «δεν ήταν στη διάθεση του ΓΠΚΒ κατά τη διάρκεια της κατάρτισης της έκθεσης».
Το γεγονός αυτό δεν αναιρεί επί της ουσίας το σκεπτικό της έκθεσης, που άλλωστε αφορά μια πάγια θέση του . Όλα όμως έχουν τη σημασία τους και οι εντυπώσεις μένουν. Σε αυτό ποντάρει και η κυβέρνηση.
