Του Νίκου Αθηναίου
Ο υποψήφιος για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου στις ΗΠΑ κ. Ντόναλντ Τραμπ συνεχίζει να εκπλήσσει την αμερικανική και διεθνή κοινή γνώμη με την «από αριστερά» ρητορεία και πράξεις του, και να δημιουργεί ερωτηματικά για το ρόλο των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή αν, αφού πάρει πρώτα το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, κερδίσει και τις εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου. Πάντως, είπε στο Bloomberg χθες ότι προτιμάει ο κόσμος να τον θεωρεί «απρόβλεπτο».
Πριν από λίγες ημέρες ο κ. Τραμπ διόρισε στο συμβούλιό του για θέματα εξωτερικής πολιτικής τον κ. Κάρτερ Πέιτζ, υπεύθυνο για ρωσικές υποθέσεις. Ο κ. Πέιτζ είναι ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας-επενδυτής που αποδεδειγμένα έχει ισχυρούς δεσμούς με το Κρεμλίνο και ιδιαίτερα με την Γκάζπρομ. Ο κ. Πέιτζ, του οποίου τα επενδυτικά συμφέροντα έχουν πληγεί από τις κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας , εξαιτίας του θέματος της Ουκρανίας, αρθρογραφεί συχνά υπέρ της Μόσχας και κατά των ψυχροπολεμικών, όπως τις χαρακτηρίζει, αντιλήψεων της Ουάσιγκτον. Αλλά, ο κ. Τραμπ, ως άνθρωπος της αγοράς, προτιμάει φαίνεται να τον πλαισιώνουν άτομα με ανάλογη ικανότητα και πείρα.
Κατά τη διάρκεια παλαιότερης συνέντευξής του στο ABC, ο κ. Τραμπ είπε στον κ. Τζωρτζ Στεφανόπουλο, που του έπαιρνε τη συνέντευξη, ότι «όταν λες ότι κάποιος [όπως ο Πούτιν] δολοφόνησε δημοσιογράφους θα πρέπει να είσαι σε θέση να το αποδείξεις. Όχι αν το έχει κάνει δεν είναι απεχθής πράξη, αλλά δεν έχουμε στοιχεία».
Σε μια άλλη συνέντευξη στο NBC, o κ. Τραμπ απάντησε στην κατηγορία ότι μόνο καλά λόγια έχει για το Ρώσο ηγέτη κ. Πούτιν τον οποίο αποκάλεσε «μεγάλο ηγέτη» ως εξής: «Και τι θέλετε να πω ότι δεν είναι μεγάλος ηγέτης όταν σήμερα έχει την υποστήριξη του 80% των Ρώσων; Αυτό βέβαια μπορεί να αλλάξει». Μόλις την προηγούμενη της συνέντευξής του, στις 17 του περασμένου Δεκεμβρίου, ο κ. Πούτιν είχε πει για τον Τραμπ ότι είναι «ευφυής και εξαιρετικά ικανός».
Στην ίδια συνέντευξη ο κ. Τραμπ είπε ότι ο κόσμος θα ήταν «εκατό τα εκατό» ασφαλέστερος σήμερα αν ήταν στη θέση τους οι Σαντάμ και Καντάφι, ενώ δεν θα είχαμε τόσους μετανάστες για τους οποίους δεν γνωρίζουμε τίποτα για αυτούς.
O κ. Τραμπ δεν παύει να επαναλαμβάνει ότι το ΝΑΤΟ είναι «ξεπερασμένο» και ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί για να γίνει μια πιο αποτελεσματική συμμαχία, γιατί πλέον δεν εξυπηρετεί το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε ενώ και ο κόσμος έχει αλλάξει. Αναφέρεται στο γεγονός ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν τηρούν τη συμβατική τους υποχρέωση για καταβολή του 2% του ΑΕΠ για το ΝΑΤΟ.
Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό: Η πολυφωνία, εθνικές πολιτικές σκοπιμότητες, και ή έλλειψη ευελιξίας και ταχύτητας στη λήψη αποφάσεων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, καθώς και η έλλειψη κοινής πολιτικής ασφαλείας σε μια Ευρώπη που σήμερα ταλανίζεται από την οικονομική κρίση και το μεταναστευτικό δεν αποτελούν αισιόδοξα σημάδια για το μέλλον του ΝΑΤΟ. Ζητάει λοιπόν ο κ. Τραμπ ένα καλύτερο ΝΑΤΟ. Τη μόνη Συμμαχία χάρη στην οποία επικράτησε ειρήνη και ευημερία στη Δύση από το τέλος της δεκαετίας του 1940.
Πρόσφατα, στις 22 Μαρτίου, κα Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ δήλωσε σε δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής της συνέντευξης ότι υποστηρίζει την άποψη του κ Τραμπ ότι το ΝΑΤΟ περνάει κρίση.
Οι επικριτές του λένε ότι δεν αποκλείεται με μια κυβέρνηση στις ΗΠΑ που θα τάσσεται υπέρ του απομονωτισμού, κατά προτίμηση με Πρόεδρο τον κ. Τραμπ, η Ρωσία δεν θα είχε καμιά απολύτως αντίρρηση να τη βοηθήσει να απαγκιστρωθεί τελείως από τη Μέση Ανατολή, να παύσει να τηρεί τις διεθνείς δεσμεύσεις της ως ηγέτιδα δύναμη του ελεύθερου κόσμου, και να σταματήσει να υποστηρίζει διεθνείς οργανισμούς όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Θα έδινε έτσι στη Ρωσία την ευκαιρία να κτίσει αυτή μια νέα παγκόσμια τάξη.
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι πιστεύουν ότι ο λόγος του κ. Τραμπ σε διάφορα θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής καθώς και εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων είναι κατά κανόνα αντισυμβατικός, εξοργιστικός και εμπρηστικός. Λέγει, όμως, πράγματα πολλά από τα οποία είναι στο μυαλό κυρίως των συντηρητικών του ψηφοφόρων και έχουν θετική απήχηση, όπως είναι τα θέματα των μεταναστών, των ΜΜΕ – που θεωρούνται ότι στην πλειοψηφία τους είναι φιλικά προς το Κόμμα των Δημοκρατικών – και της αμερικανικής πολιτικής ελίτ, την οποία ο ίδιος θεωρεί «ανέντιμη». Μιλάει στο θυμικό, όπως και ο Σοσιαλιστής υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος κ. Μπέρνι Σάντερς. .
Υπερβολικός, χειμαρρώδης, αντισυμβατικός. Τα λόγια του δεν σου δίνουν χρόνο να σκεφθείς τι ακούς.
Ίσως γιατί γνωρίζει ότι στις δημοκρατίες η υπερβολή είναι μουσική στα αυτιά τόσων πολλών ανθρώπων.
