Επίθεση στην ΕΕ για την κατάσταση που επικρατεί στην Ειδομένη, εξαπέλυσε ο υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ κάνοντας λόγο για… ευρωλιγούρηδες, ενώ αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι η κυβέρνηση ζει σε μια άλλη πραγματικότητα χρησιμοποίησε πομπώδεις εκφράσεις για να χαρακτηρίσει το κέντρο φιλοξενίας στα Διαβατά, το οποίο παρομοίασε με το ξενοδοχείο… Hilton!!!
«Οταν κάποιος ρισκάρει τη ζωή του να περάσει στο Αιγαίο και βρίσκει κλειστά σύνορα σκοτώνεται η προσδοκία του στα κλειστά σύνορα. Το Νταχάου ήταν παρομοίωση, από τους περισσότερους ξέρω πολύ καλύτερα ελληνικά, να με καλέσουν και να που τι εννοούν που με κατηγορούν για λαϊκισμό», σχολιάζοντας τις επικρίσεις για την παρομοίωση αυτή που είχε κάνει μέσα στην εβδομάδα.
Σε ό,τι αφορά τις καταγγελίες ότι η κυβέρνηση απουσιάζει από την Ειδομένη, απάντησε ότι εκεί «υπάρχουν 300 αστυνομικοί στη βάρδια, υπάρχει το ΚΕΛΠΝΟ σε 24ωρη βάση και από αύριο το Ιπποκράτειο θα κάνει μαντού. Η Ειδομένη είναι άτυπο κέντρο. Τις επικρίσεις να τις λέμε στη Ευρώπη. Η Ειδομένη είναι η ντροπή των ευρωλιγούριδων που καταγελούν την Ελλάδα».
Ο κ. Κουρουμπλής παραδέχθηκε ότι το περιβάλλον εκεί δεν είναι κατάλληλο, σημειώνοντας ότι η Ελλάδα προσφέρει τροφή και περίθαλψη, ενώ πρόσθεσε: «στα Διαβατά ο στρατός σε 12 μέρες έδωσε ένα Hilton, σε 12 μέρες εξασφάλισε αξιοπρεπέστατες συνθήκες διαβίωσης».
Σε ό,τι αφορά την κρίση στην κυβέρνηση, με το θέμα Μουζάλα και την απαίτηση του Πάνου Καμμένου για την παραίτηση του υπουργού Μετανάστευσης, σχολίασε ότι «Καμμένος και Μουζάλας εργάζονται πολύ σκληρά για τη χώρα και είναι και οι δύο απαραίτητοι στην κυβέρνηση».
Ακόμη, έκανε λόγο για σύστημα στην Ευρώπη που προσπαθεί να χρεώσει στην Αθήνα τις ευθύνες του προσφυγικού.
Φυσικά η κριτική του κ. Κουρουμπλή προς τη ΕΕ έχει μεγάλη βάση. Ωστόσο η προσπάθεια μετάθεσης των ευθυνών αποκλειστικά στις Βρυξέλλες είναι άστοχη αφού για την σημερινή κατάσταση έχει τεράστιες ευθύνες η παρούσα κυβέρνηση. Όχι μόνο λόγω της πολιτικής της κυρίας Τασίας Χριστοδουλοπούλου, αλλά και λόγω της αδράνειας που υπήρξε στη συνέχεια, έως και πρόσφατα, μέχρι να αναλάβει ο Στρατός την ευθύνη συντονισμού και κατασκευής κέντρων φιλοξενίας.
