Οι επιστήμονες χωρίς σύνορα, αυτοί που έχουν διεθνείς συνεργασίες ή που μεταναστεύουν και αλλάζουν χώρα, είναι αυτοί που είναι πιο παραγωγικοί, καινοτόμοι και έχουν την μεγαλύτερη επιρροή μεταξύ των συναδέλφων τους παγκοσμίως.
Το ίδιο ισχύει γενικότερα και για τις χώρες που δεν βάζουν φραγμούς στις διεθνείς συνεργασίες και μετακινήσεις των επιστημόνων τους: οι ανοιχτές χώρες έχουν πιο ισχυρή επιστήμη και τεχνολογία.
Αυτό είναι το συμπέρασμα δύο νέων επιστημονικών μελετών, οι οποίες αναδεικνύουν τη ζωτική σημασία της κινητικότητας των ανθρώπων στο πεδίο της επιστήμης και τεχνολογίας. Όσοι ερευνητές μένουν μόνο στην πατρίδα τους και αποκομμένοι από ξένες συνεργασίες, είναι πιθανότερο να κάνουν λιγότερο δημιουργικό έργο και να έχουν μικρότερη διεθνή απήχηση.
Οι δύο μελέτες, μία αμερικανική και μία αμερικανο-ευρωπαϊκή, που παρουσιάσθηκαν στο περιοδικό «Nature», ουσιαστικά αποδεικνύουν στατιστικά αυτό που θεωρείται μάλλον αναμενόμενο στην εποχή μας: όσο περισσότερο ανοίγει τους διεθνείς ορίζοντές του ένας επιστήμονας, τόσο μπορεί να ελπίζει ότι θα γίνει πιο δημιουργικός και θα διακριθεί. Κατά κάποιο τρόπο, οι νέες μελέτες δείχνουν ότι η «διαρροή εγκεφάλων» (brain drain) έχει και θετικές όψεις.
