Η ελληνοτουρκική διπλωματία διαθέτει τα πάντα, από ζειμπέκικα, κουμπαριές, τριαντάφυλλα μέχρι casus belli. Αυτό το τελευταίο βέβαια είναι προνόμιο μόνο της Άγκυρας που έχει παράδοση στη σοβαρή διπλωματία.
Αντίθετα η Ελλάδα έχει παράδοση στον τουρισμό. Βλέποντας τη χθεσινή επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη Σμύρνη και την εικόνα που παρουσίασε, με τις γαλιφιές τύπου «φίλε Αχμέτ», τις φωτογραφίες και τις selfies, μας δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ήταν επίσκεψη για τουρισμό, ανταλλαγής φιλοφρονήσεων και γενικά ολίγον light και παντελώς απροετοίμαστη.
Υπό προϋποθέσεις, όπως επί παραδείγματι, αν υπήρχε συμφωνία στις Βρυξέλλες με την Τουρκία, όλα αυτά θα δημιουργούσαν ένα καλό επικοινωνιακό κλίμα και για τις δύο πλευρές.
Αλλά να μην υπάρχει τίποτε χειροπιαστό από πλευράς Τουρκίας και ο Έλληνας Πρωθυπουργός να μοιράζει γαρίφαλα σε δημοσιογράφους μαζί με τον Νταβούτογλου είναι ολίγον προκλητικό.
Χαρακτηρισμός επιεικής, αν σκεφτούμε ότι o «φίλος Αχμέτ», δυο ημέρες πριν είχε δώσει εντολή για ντου των αστυνομικών δυνάμεων στη μεγαλύτερη εφημερίδα της Τουρκίας.
Η διπλωματία είναι σοβαρή υπόθεση και όχι χαβαλές που γίνεται στα αμφιθέατρα του Πολυτεχνείου.
