Ένας εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που βρίσκονται πίσω από τη σπουδαία ανακάλυψη κατά της οξείας μυελογενούς λευχαιμίας, μίλησε στον News 24/7 στους 88,6. “Δεν είναι ακόμη φάρμακο, χρειάζονται αρκετά χρόνια έρευνας” ανέφερε.
Επιστήμονες στη Βρετανία, με επικεφαλής ελληνικής και κυπριακής καταγωγής ερευνητές, ανακάλυψαν ότι μια δραστική ουσία που περιέχεται σε οφθαλμικές σταγόνες, μπορεί να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα της λευχαιμίας. Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Wellcome Sanger Institute και των πανεπιστημίων του Κέιμπριτζ και του Νότιγχαμ, βρήκαν ότι η εν λόγω ουσία (SPHINX31), που στοχεύει σε ένα σημαντικό γονίδιο του καρκίνου (SRPK1), μπορεί να εξοντώσει τα καρκινικά κύτταρα στους ασθενείς με οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ), χωρίς να κάνει ζημιά στα υπόλοιπα – μη λευχαιμικά κύτταρα.
Επικεφαλής της πολυμελούς ερευνητικής ομάδας είναι οι Γιώργος Βασιλείου, Τόνυ Κουζαρίδης και Κώστας Τζελέπης.
Ο καθηγητής Γιώργος Βασιλείου, μίλησε στον News 24/7 στους 88,6 και την εκπομπή “Διαδρομές στην Ενημέρωση” με τον Γιώργο Βούλγαρη, για τη δράση της ουσίας στα πειραματόζωα, εκφράζοντας την ελπίδα μέσα στην επόμενη πενταετία – και έχοντας λάβει το κονδύλι για τη συνέχιση των ερευνών του – να έχει δημιουργηθεί το φάρμακο, που θα δοκιμαστεί και σε ανθρώπους.
Ο κ. Βασιλείου επεσήμανε πως πρόκειται για ένα είδος λευχαιμίας, για το οποίο δεν υπάρχουν φάρμακα εδώ και 35 χρόνια.
Κατά την έρευνά τους, οι επιστήμονες δοκίμασαν σε συγκεκριμένο γονίδιο την εν λόγω ουσία που βρίσκεται σε σταγόνες για τα μάτια, παρατηρώντας ότι τα λευχαιμικά κύτταρα δεν ζούσαν στο συγκεκριμένο γονίδιο.
Τα πειραματόζωα στα οποία χορηγήθηκε η ουσία, όπως είπε ο κ. Βασιλείου ήταν μία χαρά, παρουσιάζοντας μάλιστα εκπληκτική διαφορά.
Οι έρευνες συνεχίστηκαν, με τους ίδιους να αντιλαμβάνονται, το πώς λειτουργεί – σκοτώνοντας τα κύτταρα – η ουσία, σημειώνοντας ωστόσο ότι πρόκειται για ουσία και όχι ακόμη για φάρμακο. “Ελπίζω σε μία πενταετία να μπορούμε να κάνουμε δοκιμές σε ανθρώπους. Πρέπει να αλλάξουμε την ουσία, τα στάδια για να γίνει αυτό παίρνουν αρκετό χρόνο”, σημείωσε.
Πάντως, ο καθηγητής διευκρίνισε πως πρόκειται για ένα είδος λευχαιμίας και όχι όλα, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα, πως η ουσία θα μπορούσε να έχει επιτυχία και σε άλλες μορφές καρκίνου και δη του μεταστατικού καρκίνου του μαστού.
“Δεν ξέρουμε αν θα δουλέψει, αλλά υπάρχουν πιθανότητες. Τα πειραματόζωα δεν τα επηρέασε, δεν είχαν παρενέργειες. Ο τρόπος που δουλεύει αναστέλλει ένα γονίδιο, που επηρεάζει άλλα γονίδια. Εμείς που ερευνούμε τόσα χρόνια, δεν θα το προβλέπαμε ότι έχει αυτό το αποτέλεσμα. Αν φτάσουμε εκεί που θέλουμε, να φτάσουμε, κάποτε το φάρμακο αυτό θα δίνεται είτε ως χάπι είτε ενδοφλέβια”, πρόσθεσε ο καθηγητής.
