Με το πέρασμα του χρόνου τα δόντια μπορεί να χάσουν το φυσικό, υπόλευκο χρώμα τους εξαιτίας πολλών παραγόντων. Μερικοί από τους σημαντικότερους χρωμογόνους παράγοντες είναι ο καφές, το τσιγάρο, το κόκκινο κρασί και τα αναψυκτικά τύπου κόλα, που περιέχουν ισχυρές χρωστικές ουσίες οι οποίες προσκολλώνται στην αδαμαντίνη ουσία.
Το κάπνισμα επίσης σύμφωνα με τους ειδικούς επηρεάζει τα δόντια, εξαιτίας δύο ουσίες του καπνού, της πίσσας και της νικοτίνης. Η πίσσα έχει σκούρο χρώμα. Η νικοτίνη είναι άχρωμη έως ότου αναμιχθεί με το οξυγόνο, οπότε μετατρέπεται σε μια κιτρινωπή ουσία που κηλιδώνει τα δόντια.
Η ηλικία επίσης παίζει ρόλο γιατί καθώς περνάνε τα χρόνια, η εξωτερική στοιβάδα των δοντιών (αδαμαντίνη ουσία) λεπταίνει και γίνεται πιο εμφανής η στοιβάδα που βρίσκεται από κάτω (οδοντίνη ουσία) η οποία είναι πιο κιτρινωπή.
Άλλοι παράγοντες που μπορεί να αποχρωματίσουν τα δόντια είναι οι τραυματισμοί τους (όταν χτυπάμε τα δόντια μας, αυτά αντιδρούν με παραγωγή περισσότερης οδοντίνης ουσίας που είναι πιο σκουρόχρωμη από την αδαμαντίνη) και η λήψη φαρμάκων όπως αντισταμινικά, αντιψυχωσικά, αντιυπερτασικά, και φάρμακα χημειοθεραπείας.
Ειδικά τα παιδιά που εκτίθενται σε αντιβιοτικά στα στάδια της ανάπτυξης των δοντιών (στη μήτρα ή ως βρέφη) μπορεί να παρουσιάσουν αποχρωματισμό των δοντιών μετά την ενηλικίωση. Τέλος, οι ακτινοβολίες στην κεφαλή και τον τράχηλο επίσης μπορεί να επηρεάσουν το χρώμα των δοντιών (τα σκουραίνουν).
