Συμβαίνει σε όλους. Ακόμη και κάποιος ραδιοφωνικός παραγωγός που πολλοί ζηλεύουν τη χροιά της φωνής του, μπορεί να νομίζει ότι ακούγεται χάλια. Στους περισσότερους ανθρώπους όταν τους βάλεις να ακούσουν ηχογραφημένη τη φωνή τους, το πιθανότερο είναι να μην τους αρέσει. Ή να τους ακούγεται αρκετά διαφορετική απ’ ότι πίστευαν. Αν, λοιπόν, σε βασανίζει και σένα αυτή η απορία, σου έχουμε νέα. Ειδικοί του University College London δίνουν μια εξήγηση στο φαινόμενο.
Όταν ακούς ανθρώπους να μιλάνε ηχητικά κύματα διαχέονται μέσω του αέρα στ’ αυτιά σου, προκαλώντας δονήσεις στο τύμπανο τους. Αυτές ακριβώς τις δονήσεις μετατρέπει στη συνέχεια ο εγκέφαλος σε ήχο.
Απ’ την άλλη πλευρά, όταν είσαι εσύ αυτός που μιλάει δονούνται επίσης οι φωνητικές σου χορδές και οι αεραγωγοί του αναπνευστικού συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι λαμβάνεις δύο πηγές ήχου, τα ηχητικά κύματα που φτάνουν στ’ αυτιά σου απ’ τη δική σου φωνή, καθώς και τις δονήσεις των φωνητικών χορδών.
Όταν μιλάμε είναι σαν να ακούνε όλοι από ηχείο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ακούμε τον ήχο μέσα από ένα λαβύρινθο στο κεφάλι μας. Ο ήχος περνάει μέσα απ’ τα ιγμόρεια, κάθε κενό σημείο στο κεφάλι και το μέσο μέρος των αυτιών, που αλλάζει τον τρόπο που ακούμε τους ήχους σε σχέση με το τι ακούνε οι άλλοι, εξηγεί ο καθηγητής λαρυγγολογίας στο UCL Martin Birchall.
Έτσι, λοιπόν, η ηχογραφημένη σου φωνή είναι ένας συνδυασμός των δύο ήχων. Εσύ, όμως, ακούς μόνο το εξωτερικό ερέθισμα μέσα απ’ το τύμπανο του αυτιού σου, που δεν το έχεις συνηθίσει καθόλου και γι’ αυτό δεν σου αρέσει.
Εντάξει, αυτό λέει η επιστήμη. Μπορεί τελικά να είναι όντως αστεία ή περίεργη η φωνή σου.
