Ένα υπόγειο ποτάμι και μια λεκάνη απορροής υδάτων που πλημμυρίζει κάθε χρόνο την εποχή των μουσώνων είναι στην πραγματικότητα το σπήλαιο Tham Luang, όπως λέει στο iefimerida, o έμπειρος σπηλαιολόγος Νίκος Λελούδας.
Μάλιστα τονίζει πως τα επόμενα 24ωρα είναι πολύ κρίσιμα για τον απεγκλωβισμό των παιδιών.
Οι 12 μαθητές και ο προπονητής τους μπήκαν στα έγκατα της γης χωρίς προηγουμένως να ελέγξουν τις καιρικές συνθήκες, αμέλεια που θα μπορούσε να τους στοιχίσει ακόμα και την ίδια τους τη ζωή.
«Είναι κλασική περίπτωση σπηλαίου το οποίο πλημμύρισε ξαφνικά. Κατέβηκαν τα παιδάκια μαζί με τον προπονητή τους εντελώς απροετοίμαστα ενδεχομένως για ψυχαγωγία ή για να τραβήξουν κάποιες φωτογραφίες. Όση ώρα ήταν μέσα στο σπήλαιο ξεκίνησαν οι ισχυρές καταιγίδες των Μουσώνων. Το σπήλαιο που στην πραγματικότητα είναι σύμπλεγμα σπηλαίων, έχει μήκος περίπου 10 χιλιομέτρων και είναι εν ενεργεία υπόγειο ποτάμι και καταβόθρα στην οποία απορρέουν όλα τα νερά της περιοχής. Κατέβασε λοιπόν τεράστιες ποσότητες νερού με λάσπες και φερτά υλικά και εγκλώβισε τα παιδιά».
Όπως επισημαίνει, ο απεγκλωβισμός των 12 παιδιών από το σπήλαιο της Ταϊλάνδης με την μέθοδο της σπηλαιοκατάδυσης είναι στην πραγματικότητα αδύνατος καθώς η απόσταση των δύο χιλιομέτρων δεν μπορεί να καλυφθεί ούτε από έμπειρους σπηλαιοδύτες.
«Αυτά τα σιφώνια που έχουν δημιουργηθεί μέσα στο σπήλαιο είναι πάρα πολύ επικίνδυνα. Η σπηλαιοκατάδυση είναι μια δραστηριότητα που χρειάζεται μήνες εκπαίδευσης. Από την στιγμή που θα μπεις στο σιφόνι θα πρέπει να είσαι σίγουρος ότι θα βγεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Κολυμπάς στο απόλυτο σκοτάδι με την βοήθεια ενός φακού χωρίς να έχεις δίοδο διαφυγής, όπως στη θάλασσα. Για να διανύσει κανείς την απόσταση των δύο χιλιομέτρων χρειάζεται τουλάχιστον πέντε φιάλες οξυγόνου. Παγκοσμίως ελάχιστοι μπορούν να διανύσουν αυτή την απόσταση. Σίγουρα όχι μικρά παιδιά που όπως μάθαμε, δεν γνωρίζουν ούτε κολύμπι.» επισημαίνει ο έμπειρος σπηλαιολόγος.
Οι ειδικοί παρακολουθούν με προσοχή την εξέλιξη του απεγκλωβισμού. Ο φόβος του είναι μετά από νέες βροχοπτώσεις να γεμίσει το υπόγειο ποτάμι με ακόμα περισσότερο νερό. Σε αυτή την περίπτωση η απόσταση που θα πρέπει να διανύσουν οι μαθητές αναμένεται να φτάσει τα 5 χιλιόμετρα λόγω της μορφολογίας του εδάφους, αλλά και να πλημμυρίσει το σημείο όπου έχουν βρει καταφύγιο τα 13 άτομα.
«Γίνονται προσπάθειες απάντλησης των νερών. Καθώς και προσπάθεια μεταφοράς τηλεφωνικών γραμμών μέσα στο σπήλαιο για επικοινωνία με τους εγκλωβισμένους. Όμως ότι γίνει πρέπει να γίνει γρήγορα καθώς αναμένονται και νέες ισχυρές βροχοπτώσεις. Και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι ποσότητες νερού που θα απαντληθούν θα είναι ανάλογες με τις ποσότητες των νερών που θα μπουν μέσα στο σπήλαιο.»
Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και ο προπονητής τους είναι αυτό της υποθερμίας καθώς η θερμοκρασία μέσα στο σπήλαιο δεν ξεπερνά τους 6 βαθμούς αλλά και της μηδενικής ορατότητας. Οι διασώστες με φακούς αλλά και ειδικά θερμαντικά μέσα προσπαθούν να αποκαταστήσουν αυτά τα προβλήματα.
Το οξυγόνο, σύμφωνα με τον Νίκο Λελούδα, επαρκεί καθώς τα πετρώματα του σπηλαίου επιτρέπουν στο οξυγόνο να μπει μέσα σε αυτό.
