Έφυγε από τη ζωή στα 87 του χρόνια ο Έλληνας φιλόλογος, μεταφραστής αρχαίων συγγραφέων και δοκιμιογράφος Δημήτρης Μαρωνίτης.
«Δεν μαθαίνουμε τα παλιά κείμενα και τα παλιά έργα μονάχα για να πλουτίσουμε τις εγκυκλοπαιδικές μας γνώσεις!» τόνιζε με εμφαση σε συζητήσεις του.
Ενεργός μέχρι το τέλος, συνεργαζόταν για το καλοκαίρι με το Εθνικό Θέατρο. Περήφανος για τη μετάφραση της «Αντιγόνης», δεν πρόλαβε την παρουσίασή της, την Παρασκευή στην Επίδαυρο.
Ο Δημήτρης Μαρωνίτης γεννήθηκε το 1929 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Πειραματικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης και συνέχισε σπουδάζοντας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Συμπλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Δυτική Γερμανία με υποτροφία από το ίδρυμα Humboldt Stiftung, δίπλα στον γνωστό ελληνιστή Βάλτερ Μαργκ (Walter Marg). Το διδακτορικό του δίπλωμα το έλαβε το 1962 από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, όπου και δίδαξε Αρχαία Ελληνικά από το 1963 έως το 1968 ως εντεταλμένος υφηγητής (στη Φιλοσοφική Σχολή).
Κατά τη διάρκεια της επταετίας η δράση του ενοχλούσε το στρατιωτικό καθεστώς με αποτέλεσμα συχνά να φιλοξενείται στα κρατητήρια της συμπρωτεύουσας και της Αθήνας. Οι 8 μήνες του εγκλεισμού του από τις αρχές του ’73 μέχρι τη γενική αμνήστευση άφησαν το σημάδι τους στη «Μαύρη γαλήνη», ένα κείμενο που γράφτηκε στο κελί, σε φθαρμένες χαρτοπετσέτες, όταν κατάφερε να βρει ένα μολύβι ο Δημήτρης Μαρωνίτης. Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 1973 στο 8ο και τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Η Συνέχεια», και πρόσφατα, το 2007, στις εκδόσεις Το Ροδακιό.
Μετά τη χούντα επανέρχεται και παραμένει καθηγητής από 1975 έως το 1996. Επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Κύπρου και των ΗΠΑ. Από το 1994 έως το 2001 πρόεδρος και γενικός διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Από τότε ήταν συντονιστής του προγράμματος «Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση», που εκπονείται στο πλαίσιο του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας.
Εκτός όμως από πανεπιστημιακός δάσκαλος ο Δημήτρης Μαρωνίτης ήταν ιδιαίτερα γνωστός και ως αρθρογράφος, μιας και από τον Φεβρουάριο του 1971 που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» το πρώτο του άρθρο, με τίτλο «Σημείο αναφοράς», δεν σταμάτησε όλα αυτά τα χρόνια να δημοσιεύει ανελλιπώς άρθρα. Το 1970 συμμετείχε με το κείμενο «Υπεροψία και μέθη (ο ποιητής και η ιστορία)» που είναι μια φιλολογική μελέτη για το ποίημα «Δαρείος» του Καβάφη στον τόμο «Δεκαοχτώ κείμενα».
Εχει μεταφράσει Ηρόδοτο, Ησίοδο, Οδύσεια και Ιλιάδα που παρουσιάστηκε απο το Εθνικό θέατρο. «Φταίει η σχολική εκπαίδευση που ο μέσος Έλληνας γνωρίζει ελάχιστα την Ιλιάδα», έλεγε.
Ο Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, εκτός των άλλων, ήταν και καλλιτεχνικός διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε.
Ο Δημήτριος Μαρωνίτης είχε ασχοληθεί με αρκετούς νεοέλληνες ποιητές και πεζογράφους επιμένοντας στην πρώτη μεταπολεμική γενιά. Έτσι είχε εκδώσει μελετήματα για τον Γεώργιο Σεφέρη, τον Τίτο Πατρίκιο,τον Γιάννη Ρίτσο, τον Οδυσσέα Ελύτη,τον Τάκη Σινόπουλο και τον Μίλτο Σαχτούρη. Από τις προηγούμενες γενιές είχε εκδώσει μελετήματα για τον Διονύσιο Σολωμό και τον Κ.Π. Καβάφη. Από τις νεότερες γενιές είχε ασχοληθεί με τον Γιώργο Χειμωνά.
Το 2014 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγρα το βιβλίο του «Έπος και δράμα. Από το χθες στο αύριο».
Η δουλειά του ήταν η ζωή του: «Το πιο απροσδόκητο δώρο των τελευταίων χρόνων της ζωής μου, για να μην πω ολόκληρης της ζωής μου, ήταν η πρόταση του Εθνικού να εντάξει τη δουλειά μου για την Ιλιάδα στις παραστάσεις του και μάλιστα με όρους που μοιάζουν απίστευτοι». Μόνο δουλειά, με το ίδιο πάθος, μέχρι το τέλος.