Με αφορμή τις δηλώσεις Κάμερον, ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι πυλώνες δύναμης και σταθερότητας για τη Δύση και ολόκληρο τον κόσμο
Του Νίκου Αθηναίου, 10 Μαΐου , 2016
Η «κινδυνολογία» του Βρετανού Πρωθυπουργού κ. Ντέιβιντ Κάμερον ότι ένα ενδεχόμενο Brexit μπορεί να προκαλέσει ακόμα και πόλεμο, και ότι εν τέλει απειλεί την «ειρήνη και τη σταθερότητα» είναι βάσιμη.
Από μία άλλη σκοπιά, αλλά σε ανάλογο μήκος κύματος, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ κ. Γενς Στόλτενμπεργκ έγραφε σε άρθρο του πριν από λίγες ημέρες: «Η ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας και η φιλοδοξία της να αναζωπυρώσει μια ψυχροπολεμική διαμάχη μας είναι έντονες υπενθυμίσεις ότι η Δύση πρέπει να προστατεύσει τις κοινωνίες της και τις αξίες της από την τυραννία και την καταπίεση».
Και οι δύο ηγέτες με τις δηλώσεις αυτές υπογραμμίζουν με τον τρόπο τους την ανάγκη ύπαρξης ενιαίας και ισχυρής δυτικής συμμαχίας στη βάση των δύο πυλώνων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Και οι δύο, ιδιαίτερα το ΝΑΤΟ, , που μεταπολεμικά εξασφάλισαν σταθερότητα, πρόοδο και ανάπτυξη στην Ευρώπη σε βαθμό που δεν είχε γνωρίσει προηγουμένως.
Το Brexit σε συνδυασμό με ενδεχόμενο Grexit και πιθανή πολιτική αστάθεια σε Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία μπορεί να δημιουργήσει ντόμινο αρνητικών εξελίξεων όχι μόνο για τις χώρες της ΕΕ, αλλά της Δύσης γενικότερα, σε ένα κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκος και όπου η τάξη και η ιεραρχία καταπατούνται με συνέπεια να κινδυνεύει η ίδια η ελευθερία.
Η συνοχή της Ευρώπης απειλείται από την οικονομική κρίση, που στην ουσία είναι πολιτική, τις ροές μεταναστών και την ισλαμική τρομοκρατία που θα επιτείνεται όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στη Συρία. Και το πρόβλημα εκεί είναι πολύπλοκο γιατί εμπλέκονται ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράν, Χεζμπολά, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, και άλλοι. Ξέχωρα από το γεγονός ότι το μεταναστευτικό μπορεί να έχει ακόμα μεγαλύτερη έξαρση όχι μόνο από Λιβύη αλλά και από Τουρκία, αφού ο Τούρκος Πρόεδρος έχει απειλήσει ότι αν δεν εφαρμοστεί η συμφωνία με την ΕΕ θα ανοίξει τα σύνορα της χώρας του για τα περίπου 2.7 εκατομμύρια μεταναστών/προσφύγων που σήμερα ζουν στην Τουρκία ώστε να έρθουν στην Ευρώπη μέσω Αιγαίου και Ελλάδας ή και από Βουλγαρία ή Ρουμανία. Και να μην ξεχνάμε την αποστολή του ΝΑΤΟ που ήδη λειτουργεί στο Αιγαίο και στα χωρικά της Λιβύης για τον εντοπισμό τρομοκρατών.
Πώς λοιπόν η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης με τέτοια παράδοση θα μπορέσει να είναι αποτελεσματική για την ίδια και ΕΕ και τη Δυτική Συμμαχία αν βγει τώρα από την ΕΕ; Δεν είχε άδικο και ο Αμερικανός Πρόεδρος κ. Ομπάμα που τάχτηκε τόσο ανοικτά κατά του Brexit.
Αλλά η συνοχή της Ευρώπης και κατ’επέκταση και του ΝΑΤΟ απειλείται και από την συμπεριφορά της Ρωσίας και των δορυφόρων της. Μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο ο Ρώσος πρωθυπουργός κ. Ντμίτρι Μεντβέντεφ είπε στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο ψυχρό πόλεμο αν οι «ΗΠΑ και οι Σύμμαχοί της» επεκταθούν προς Ανατολάς ή δεν συνεργαστούν στη Συρία.
Ίσως οι μεταψυχροπολεμικές ρυθμίσεις να υπήρξαν άδικες για τη Ρωσία. Και μπορεί αυτή η θέληση της Ρωσίας για επιθετική πολιτική στην Ουκρανία, την Κριμαία, τις χώρες της Βαλτικής και άλλες Δημοκρατίες στα Ανατολικά της να έχει βάση για τον Ρώσο ηγέτη κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά άλλο τόσο είναι δικαιολογημένη η ανησυχία πρώην χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας για πιθανή εισβολή στο έδαφός τους ύστερα από το προηγούμενο της Ουκρανίας.
Το σύστημα πυραυλικής άμυνας, Ballistic Missile Defense [BMD] άρχισε να λειτουργεί στην Ρουμανία και σύντομα θα αναπτυχθεί στην Πολωνία. Το ΝΑΤΟ άρχισε να αναπτύσσεται με νέες δυνάμεις σε έμψυχο και άψυχο υλικό από Βουλγαρία και Ρουμανία προς τις χώρες της Βαλτικής, και την ίδια στιγμή οι Ρώσοι απειλούν τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις στη Βαλτική, λέγοντάς τους με τον τρόπο τους, φύγετε από εδώ, δεν έχετε καμιά δουλειά στην περιοχή.
Η πιθανότητα πολέμου μεταξύ ΝΑΤΟ [άρα και ΕΕ] και Ρωσίας στην Ευρώπη αυξάνει όσο περνάει ο καιρός, αν αναλογιστεί κανείς περιπτώσεις όπως αυτής της κατάρριψης του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους από την Τουρκία ή τα θερμά επεισόδια μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.
Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει ότι θα συνέβαινε έστω ένα εκ των δύο προηγούμενων επεισοδίων πριν από λίγο καιρό; Αλλά δεν είναι μόνο στην Ευρώπη ο φόβος. Στη Μέση Ανατολή γίνεται ήδη ένας πόλεμος μέσω τρίτων μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράν, της Τουρκίας , των ΗΠΑ και δυνάμεων τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της ΕΕ. Το Ιράκ παραμένει ασταθές, η Λιβύη σπαράσσεται και τίποτα θετικό δεν προμηνύεται για το Αφγανιστάν. Και η κατάσταση μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας κάθε άλλο παρά ευοίωνη είναι.
Σε έναν κόσμο γεμάτο από ασύμμετρες απειλές και γενικευμένη αστάθεια το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αποτελούν πυλώνες ασφαλείας και σιγουριάς από τους οποίους δεν είναι δυνατόν να λείπει η Βρετανία. Δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση ότι υπάρχει χώρος για βελτίωση και μεταξύ των σχέσεων των χωρών των δύο αυτών συμμαχιών καθώς και για επανόρθωση ιστορικών αδικιών. Όπως και ότι πρέπει κάποια στιγμή να υπάρξει αποσαφήνιση των προθέσεων της Ουάσιγκτον από την ίδια για το που μπορεί να φτάσει η τάση απομονωτισμού που δείχνει σήμερα εξαιτίας λαθών της.
Αλλά για αυτό είναι οι οικογένειες, για να βρίσκουν μεταξύ τους έχοντας πίστη στις κοινές τους αξίες, την ιστορία, και όρεξη για δημιουργία και σύνθεση.
Και δεν χαλάς μια σχέση με ΝΑΤΟ και ΕΕ όταν δεν έχεις άλλη καλύτερη για να την αντικαταστήσεις.
