Ανέκδοτο ήταν προ μηνός η πιθανότητα επικράτησης του Τραμπ για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στην Ουάσιγκτον. Κανείς βέβαια δεν μπορεί να εξηγήσει από πού πήγαζε η πεποίθηση κάποιων πως ο Τραμπ θα αποτύγχανε, παρά το γεγονός ότι επικρατούσε στις τηλεοπτικές αναμετρήσεις και προηγούνταν στις δημοσκοπήσεις εδώ και μήνες.
Μετά τις τρεις συνεχόμενες νίκες του, στο Νιου Χαμσάιρ, στη Νότια Καρολίνα και στη Νεβάδα, οι αρνητές της υποψηφιότητάς του μπορούν πλέον να δεχτούν την ήττα τους, καθότι ο Τραμπ διαθέτει τέτοια προεκλογική δυναμική που δεν μπορεί τίποτα να τον σταματήσει. Απ’ ότι φαίνεται μάλιστα από τις δημοσκοπήσεις θα κερδίσει με μεγάλη διαφορά τις προκριματικές εκλογικές διαδικασίες της “Σούπερ Τρίτης” την 1η Μαρτίου, κάτι που σημαίνει πως είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, θα είναι ο μοναδικός αντίπαλος των δημοκρατικών στην αναμέτρηση για την προεδρία.
Ο Μάρκο Ρούμπιο από τη Φλόριντα, πίστευαν πολλοί πως θα ήταν ο μόνος που μπορούσε να ανακόψει την προεκλογική επέλαση του Τράμπ, αλλά τελικά όπως δήλωσε ο Γερουσιαστής Τζεφ Φλέικ από την Αριζόνα που υποστήριζε θερμά τον Ρούμπιο: “Οι εξελίξεις μας γεμίζουν ανησυχία και φόβο».
Ο Τραμπ υπόσχεται πως θα καταργήσει ή θα επανεξετάσει τις εμπορικές συμφωνίες που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ, θα επιβάλει δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα, θα αυξήσει τους φόρους στους διευθυντές των χρηματοοικονομικών εταιριών, αλλά και θα επανατοποθετήσει τη λογική του συστήματος υγείας, έστω κι αν αυτό, τον φέρει σε σύγκρουση με τις αρχές της ελεύθερης αγοράς, που κυριαρχούν στην οικονομική πολιτική των Ρεπουμπλικάνων. Όχι και τόσο παράλογες υποσχέσεις δηλαδή για τη χώρα, απλά δεν βολεύουν τα ατομικά συμφέροντα της συντηρητικής παράταξης.
Παράλογες βλέπουν λοιπόν στο σύνολό τους οι Ρεπουμπλικάνοι Γερουσιαστές τις απόψεις του Τραμπ, προειδοποιώντας ότι η επικράτηση του για το προεδρικό χρίσμα θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στο κόμμα, προδικάζοντας την ήττα του στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Ο Γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ προβλέπει “σφαγή” του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές, παρομοιάζοντας με το ναυάγιο του Τιτανικού, την κατάσταση στην οποία θα περιέλθει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ή μήπως φοβούνται περισσότερο την πιθανότητα πως θα κερδίσει;
Και μετά βγαίνουν τα μαχαίρια
Χωρίς να υπολογίζουν το πολιτικό κόστος και το πόσο επιβαρύνουν την παράταξη, οι εχθροί του Τραμπ αρχίζουν τα μαχαιρώματα. Στη διάρκεια τηλεοπτικής συζήτησης των Ρεπουμπλικάνων στο Χιούστον του Τέξας, ο Τεντ Κρουζ κατηγόρησε τον εκκεντρικό δισεκατομμυριούχο για “δεσμούς” με την Δημοκρατική Χίλαρι Κλίντον αναφέροντας, μία δωρεά του Τραμπ στο Ίδρυμα Κλίντον. Ο Τραμπ ανταπέδωσε γελοιοποιώντας τον Κρουζ: “Εάν κερδίσω και στο Τέξας, θα υπογράψεις τη θανατική σου καταδίκη ή όχι..;”. Ο δύστυχος Κρουζ παρότι είναι Γερουσιαστής στο Τέξας, οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να είναι πολύ πίσω από τον Τραμπ. Γιατί απ’ ότι φαίνεται δεν διαθέτει την τραχιά γλώσσα που καταλαβαίνουν οι Τεξανοί.
Ωστόσο, κάποιοι άλλοι από το στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων είναι αισιόδοξοι. “Δε νομίζω ότι η προεδρική υποψηφιότητά του θα είναι καταστροφική,” δηλώνει η Γερουσιαστής Σούσαν Κόλινς από το Μέιν. Η Κόλινς δεν πιστεύει τους φόβους εκλογικών αναλυτών ότι η συμμετοχή του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου θα έχει επιπτώσεις στον έλεγχο της Γερουσίας όπου σήμερα το κόμμα έχει πλειοψηφία 54 έναντι 46 εδρών που ελέγχουν οι Δημοκρατικοί. Ο οικονομολόγος Άρθουρ Λαφέρ παλιός σύμβουλος του Ρήγκαν, που συμβουλεύει τον Τραμπ σε θέματα φορολογίας, δηλώνει πως ο Τραμπ είναι ανοιχτός σε χρήσιμες συμβουλές. “Κοιτάξτε, αν έχετε καλύτερες ιδέες από αυτές που έχω εγώ, ενημερώστε με και θ’ αλλάξω…,” δηλώνει μιμούμενος τον εργοδότη του.
Από την πλευρά του, ο Γερουσιαστής Τζον Θουν από τη Νότια Ντακότα πιστεύει ότι η παρουσία του Τραμπ στις εκλογές θα βοηθήσει ώστε να ψηφίσουν ακόμα περισσότεροι ψηφοφόροι. “Υπάρχει πολλή ενέργεια και δυναμική στην πλευρά μας,” υποστηρίζει.
Εν τω μεταξύ η τελευταία δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με τη διεθνή πολιτική που θα εφαρμόσει, είναι πως θα παραμείνει αντίθετος στην εφαρμογή ανακωχής στη Συρία, η οποία είναι ουσιώδους σημασίας για την διαμεσολαβητική πρωτοβουλία του ΟΗΕ σχετικά με την υπογραφή τελικής συμφωνίας ειρήνευσης. Τελικά είναι απρόβλεπτος, αλλά αυτό φαίνεται πως σαγηνεύει την αμερικανική πλειοψηφία η οποία σέρνεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας μη έχοντας καταφέρει να βρει θέση στο αμερικάνικο όνειρο, αλλά πιστεύοντας παρ’ όλα αυτά ακράδαντα, πως η τύχη βοηθά τους τολμηρούς.
