Εντυπωσιακά είναι τα πρώτα αποτελέσματα από τις κλινικές δοκιμές μιας πειραματικής αντικαρκινικής ανοσοθεραπείας, η οποία ενισχύει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς, ώστε να καταστρέφουν τους όγκους, ακόμη και σε περίπτωση μεταστάσεων.
Επιστήμονες, με επικεφαλής τον δρα Στάνλεϊ Ρίντελ του Κέντρου Αντικαρκινικών Ερευνών Φρεντ Χάτσινσον του Σιάτλ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση, σύμφωνα με τις βρετανικές «Guardian» και «Independent», ανέφεραν ότι ασθενείς με προχωρημένους καρκίνους του αίματος, που δεν αναμενόταν να ζήσουν πάνω από πέντε μήνες, εμφάνισαν πλήρη ύφεση της νόσου 18 μήνες μετά την θεραπεία, χωρίς πλέον τα παραμικρά ίχνη καρκίνου.
Σε μία κλινική δοκιμή, πάνω από το 90% των ασθενών με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία εμφάνισαν πλήρη ύφεση της νόσου. Σε δύο άλλες κλινικές δοκιμές με 40 ασθενείς που είχαν είτε μη-Χότζκινς λέμφωμα, είτε χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, πάνω από το 80% ανταποκρίθηκαν θετικά στη θεραπεία και περίπου οι μισοί εμφάνιζαν πλήρη ύφεση μετά από ενάμισι έτος.
Λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν, όταν γίνουν οι αντίστοιχες επιστημονικές δημοσιεύσεις εντός του έτους. ‘Αλλοι ειδικοί εμφανίσθηκαν πιο επιφυλακτικοί, επισημαίνοντας ότι η νέα θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική σε όλους. Επίσης μερικοί ασθενείς -μετά τον αναπρογραμματισμό (τροποποίηση) του ανοσοποιητικού συστήματός τους- εμφανίζουν παρενέργειες όπως πυρετό, υπόταση, νευροτοξικότητα κ.α., ενώ δύο πέθαναν.
Από την άλλη, πάντως, όλοι σχεδόν χαρακτήρισαν «άνευ προηγουμένου» τις βελτιώσεις που εμφάνισαν ορισμένοι ασθενείς, οι οποίοι μάλιστα δεν είχαν ανταποκριθεί σε καμία άλλη θεραπεία.
«Τόσο στο εργαστήριο, όσο και στις κλινικές δοκιμές, βλέπουμε θεαματικές ανταποκρίσεις σε ασθενείς με όγκους ανθεκτικούς στη συμβατική χημειοθεραπεία υψηλής δοσολογίας», δήλωσε ο Ρίντελ. Όπως είπε, «πρόκειται για ασθενείς στους οποίους είχαν αποτύχει τα πάντα έως τώρα και οι οποίοι είχαν προσδόκιμο ζωής δύο έως πέντε μηνών. Είναι εντυπωσιακό και τελείως ασυνήθιστο στην ιατρική να βλέπει κανείς τόσο θετική ανταπόκριση (σ.σ. στη νέα θεραπεία) από ασθενείς με τόσο προχωρημένη ασθένεια».
Πρόσθεσε όμως ότι «υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μπροστά μας. Η ανταπόκριση δεν είναι πάντα διαρκής. Μερικοί ασθενείς υποτροπιάζουν. Πρόκειται για ένα βήμα-ορόσημο που μπορεί να αλλάξει τη θεραπεία του καρκίνου, αλλά χρειάζεται ακόμη χρόνος γι’ αυτό. Επίσης, πρέπει να βρούμε τρόπο να εφαρμόζουμε τη νέα θεραπεία έγκαιρα και όχι να περιμένουμε, έως ότου οτιδήποτε άλλο έχει αποτύχει στους ασθενείς».
Προς το παρόν, η ανοσοθεραπεία φαίνεται να «δουλεύει» καλύτερα σε «υγρούς» όγκους του αίματος και του μυελού των οστών. Επιπλέον, οι γιατροί ελπίζουν ότι μειώνοντας τη δοσολογία των τροποποιημένων ανοσοκυττάρων, θα μειώσουν δραστικά τις παρενέργειες.
Ο Ρίντελ δεν διευκρίνισε πότε θα γίνουν μεγαλύτερες κλινικές δοκιμές, δήλωσε όμως βέβαιος ότι πλέον η ανοσοθεραπεία έρχεται να αποτελέσει τον τρίτο πυλώνα της αντικαρκινικής θεραπείας, παράλληλα με τις ακτινοβολίες και την χημειοθεραπεία-φαρμακοθεραπεία.
«Απλά, αυτό που κάνει η διαδικασία αυτή είναι να τροποποιεί γενετικά τα Τ-κύτταρα ώστε να αναγνωρίζουν και να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα των ασθενών» δήλωσε ο καθηγητής Ρίντελ στο BBC.
Η επιζήσασα Λάιλα Ρίτσαρντς
Ένα κοριτσάκι ενός έτους από το βόρειο Λονδίνο, η Λάιλα Ρίτσαρντς ήταν ο πρώτος ασθενής στον κόσμο, όπου επιτεύχθηκε ανάσχεση της λευχαιμίας του χάρη στη νέα πειραματική θεραπεία. Έως τότε η νέα μέθοδος είχε δοκιμαστεί μόνο σε ποντίκια. Το κορίτσι είχε διαγνωσθεί με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, την πιο συχνή μορφή παιδικής λευχαιμίας, όταν ήταν μόλις τριών μηνών και ο καρκίνος ήταν πολύ επιθετικός. Έκανε χημειοθεραπεία και μεταμόσχευση μυελού των οστών αλλά ο καρκίνος, μετά από την υποχώρησή του, επανεμφανίσθηκε και οι γιατροί αρχικά προετοίμασαν τους γονείς για το μοιραίο.
«Ζητήσαμε από τους γιατρούς να δοκιμάσουν οτιδήποτε για την κόρη μας, έστω και αν δεν είχε δοκιμαστεί ποτέ πριν. Δεν μας ενδιέφερε μια συντηρητική, παρηγορητική φροντίδα», λέει η μητέρα της Λάιλα, Λίζα, με τον σύζυγό της Άσλεϊ να συμπληρώνει: «Ήταν τρομακτική η ιδέα ότι η θεραπεία δεν είχε εφαρμοστεί ποτέ σε ανθρώπινο ον, αλλά ακόμη και με τους κινδύνους που εγκυμονούσε δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι θέλαμε να δοκιμάσουμε».
Ο καρκίνος έχει εξαλειφθεί για την ώρα από τον οργανισμό της Λέιλα. Οι γιατροί θεωρούν πολύ πρώιμο να δηλώσουν ότι το κοριτσάκι είναι απολύτως υγιές, περιγράφουν ωστόσο την ανάρρωση της ως ένα «μικρό θαύμα».
