Τον γύρο του διαδικτύου κάνει η ιστορία ενός Σύρου πρόσφυγα, ο οποίος έσμιξε με την οικογένειά του ξανά μετά από τρία χρόνια.
Έχοντας φύγει από το 2015 από την πατρίδα του, ώστε να βρει ένα καλύτερο μέλλον, ο Νουμέιρ αποχωρίστηκε την οικογένειά του σε ηλικία μόλις 15 ετών.
Τρία χρόνια μετά όλη η οικογένεια είναι ξανά μαζί, ενωμένη σαν μία γροθιά καθώς η οικογένεια του 18χρονου πρόσφυγα κατάφερε να ταξιδέψει από την Κρήτη στο Αμβούργο και να σμίξει μαζί του.
Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή.
Ο Νουμέιρ αποχαιρέτησε την οικογένειά του, καθώς και την τετράχρονη αδερφή του Anmar, η οποία δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει την ώρα του αποχαιρετισμού, εκλιπαρώντας τον να μην φύγει.
«Έπρεπε να φύγω», λέει ο Νουμέιρ. «Η ώρα του αποχαιρετισμού ήταν τρομερή. Η Ανμάρ με παρακαλούσε λέγοντας «Αδερφέ μου μην φεύγεις’, όμως δεν είχα άλλη επιλογή».
Ο Νουμέιρ διέσχισε την Τουρκία και στη συνέχεια την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, πριν τελικά καταφέρει να φτάσει σε έναν θείο του στη Γερμανία. Όταν έφτασε, το 2015, ήταν ήδη δεκαέξι ετών και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την οικογένειά του.
Ο Numeir (δεξιά) σμίγει επιτέλους και πάλι με την οικογένειά του στο αεροδρόμιο. Φωτογραφία: UNHCR/Chris Melzer)
Επειδή ήταν ανήλικος, ο Νουμέρ τέθηκε υπό την προστατευτική φύλαξη των αρχών και τελικά κατέληξε σε έναν ξενώνα στη Lensahn, μια μικρή πόλη στο βορειότερο άκρο της Γερμανίας. Η πόλη έχει περίπου 5.000 κατοίκους και απέχει λίγα λεπτά με το αυτοκίνητο από τη Βαλτική Θάλασσα.
«Είναι τόσο όμορφα εδώ», λέει ο Numeir. «Υπάρχει τόσο πράσινο, τόση ησυχία, τόση γαλήνη.»
Ωστόσο παρά την ομορφιά και την ασφάλεια, ο ίδιος για τρία χρόνια είχε μόνο μία ευχή: «Ήθελα να μοιραστώ την ομορφιά που υπάρχει εδώ με τα πιο σημαντικά πρόσωπα στον κόσμο για εμένα, την οικογένειά μου».
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) βοήθησε τον Νουμέιρ στη διαδικασία που απαιτείται για την οικογενειακή επανένωση.
Ο πατέρας του Ισμαν, η μητέρα του Φάντα και τα τρία αδέρφια του, είχαν διαφύγει στην Τουρκία και έπειτα στην Ελλάδα, όπου τελικά έμαθαν, ενώ διέμεναν στην Κρήτη, ότι η αίτησή τους για οικογενειακή επανένωση είχε εγκριθεί.
Έτσι, την Πέμπτη του περασμένου Μαΐου,η οικογένεια ετοιμαζόταν να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο Fuhlsbüttel στο Αμβούργο.
Στην αίθουσα των αφίξεων είχαν συγκεντρωθεί πολλοί άνθρωποι περιμένοντας τη συγκεκριμένη πτήση. Αλλά κανείς ανάμεσά τους δεν ήταν τόσο ενθουσιασμένος όσο ο Νουμέιρ.
Ξαφνικά, η οικογένειά του εμφανίστηκε και ο 18χρονος μπορούσε να αγκαλιάσει και πάλι τη μητέρα του. «Ήταν όπως την πρώτη φορά που τον κράτησα νεογέννητο στην αγκαλιά μου πριν δεκαοκτώ χρόνια», λέει ευτυχισμένη η Φάντα. «Ήταν ακριβώς όπως τότε, την πρώτη φορά».
Μόλις η οικογένεια έφτασε στην πόλη Lensahn και βγήκαν από το αυτοκίνητο, έμειναν άφωνοι. Είχαν δει φυσικά φωτογραφίες, όμως τώρα μπορούσαν να μυρίσουν τα δέντρα, να πατήσουν στο γρασίδι και να αγγίξουν τα τούβλα στον τοίχο της παλιάς αγροικίας που θα γινόταν το νέο σπίτι για όλους τους. «Είναι όμορφα εδώ», λέει ο Ισμάν.
«Είναι υπέροχο να βλέπεις μια τόσο ευτυχισμένη οικογένεια», λέει ο Αντιπρόσωπος της Υ.Α. στη Γερμανία, Ντομινίκ Μπαρτσ. «Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντική η οικογενειακή επανένωση. Για χρόνια, ο Νουμέιρ ανησυχούσε για τους αγαπημένους του ανθρώπους. Τώρα, μπορούν όλοι μαζί ως οικογένεια να ξαναχτίσουν τη ζωή τους εδώ στη Γερμανία και να αφήσουν πίσω τους τους τον φόβο».
