Κρίσιμη και καθοριστικής σημασίας η σημερινή συνεδρίαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα διότι θα συζητηθεί η έκθεση για την ελληνική οικονομία η οποία συντάχθηκε από την ομάδα της Ντέλιας Βελκουλέσκου και φέρει την έγκριση του Πολ Τόμσεν.
Νέες σκληρές και αδιάλλακτες απαιτήσεις από το ΔΝΤ για να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα εξυγίανσης. Οι εκθέσεις του αξιολογούν μεταξύ άλλων το δεύτερο πρόγραμμα στην Ελλάδα (2012 – 2016) και συγχρόνως περιγράφουν τους όρους με τους οποίους θα μπορούσε να συμμετάσχει το Ταμείο στο ελληνικό πρόγραμμα, αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος. Παράλληλα, θέτουν μια ευρύτερη ατζέντα μεταρρυθμίσεων, πέραν του αφορολογήτου και του ασφαλιστικού, όπου επικεντρώνεται έως τώρα η προσοχή.
Η ατζέντα που θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους και την ελληνική πλευρά θα αναφέρει μεταξύ άλλων ότι οι δεσμεύσεις για την ελάφρυνση του χρέους, που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη βιωσιμότητά του, χρειάζεται να μπουν από την αρχή του προγράμματος και πρέπει να βασίζονται σε έναν ρεαλιστικό μεσοπρόθεσμο στόχο για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΣΚΛΗΡΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΔΝΤ
Η εν λόγω έκθεση περιλαμβάνει και την επικαιροποιημένη ανάλυση για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, η οποία διαπιστώνει ότι το χρέος παραμένει εξαιρετικά μη βιώσιμο παρά τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που αποφασίσθηκαν τον Δεκέμβρη. Σημειώνεται ότι θα παραμείνει μη βιώσιμο ακόμη και αν η Ελλάδα εφαρμόσει όλα όσα έχει συμφωνήσει στο πλαίσιο του προγράμματος του ESM.
Ουσιαστικά το ΔΝΤ φαίνεται να επιμένει σε μεγάλες μειώσεις δαπανών, δηλαδή περικοπές σε μισθούς και συντάξεις ώστε να επιτευχθούν τα υψηλά πλεονάσματα. Στον Προκρούστη και το αφορολόγητο όριο που μπορεί να σημάνει μείωση εισοδημάτων τουλάχιστον 800 ευρώ για κάθε φορολογούμενο.
Η έκθεση του ΔΝΤ προβλέπει:
– Το ελληνικό χρέος είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο». Άρα δεν μπορεί να μετάσχει δανειοδοτικά στο ελληνικό πρόγραμμα παρά μόνον υπό όρους: μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους από τους Ευρωπαίους δανειστές ή/και πρόσθετα μέτρα λιτότητας από την χώρα μας.
– Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, αλλά «μεταρρυθμίσεις»: ανατροπές σε συντάξεις, δημόσιο, φορολογία.
– Οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% από το 2018 και μετά, όπως προβλέπει το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα, «δεν υπάρχουν». Προβλέπει 1%-1,5% μεσο-μακροπρόθεσμα το πολύ.
– Τονίζει πως η ελάφρυνση χρέους που πρόσφερα οι Ευρωπαίοι δεν αρκεί και ζητά μεγαλύτερη. Το «τερματίζει» όμως ζητώντας επέκταση των αποπληρωμών ακόμα και έως το 2070.
– Αν η Ελλάδα τελικώς αναλάβει δέσμευση για υψηλά πλεονάσματα μεσοπρόθεσμα (πάνω από 1,5% του ΑΕΠ) τότε θα απαιτούνταν «σκληρές αποφάσεις» (credible reforms) που θα έκλειναν την «τρύπα», επειδή δεν θα καταστεί εφικτή η ανάκαμψη.
ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Στη σημερινή συνεδρίαση του εκτελεστικού συμβουλίου του ΔΝΤ «θα φανεί ποιος θα είναι ο ρόλος του Ταμείου στο εγγύς μέλλον» υπογραμμίζει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Αλέξης Χαρίτσης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εποχή», υπογραμμίζοντας πως η κυβέρνηση πρέπει να αποφύγει το «να μπούμε σε μια διαδικασία μακράς διαπραγμάτευσης».
«Βρισκόμαστε σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο, όπου πρέπει τα πράγματα να ξεκαθαρίσουν» υπογραμμίζει ο κ. Χαρίτσης.
«Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή προς ψήφιση τα ακραία μέτρα που ζητά το ΔΝΤ» δηλώνει ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Ρήγας, σε συνέντευξή του στην «Αυγή». Όσο και εάν Γερμανία και ΔΝΤ εμφανίζονται αμετακίνητοι στις θέσεις τους έχοντας ως ουρά και σύμμαχο τη ΝΔ, έχω την αίσθηση πως η συγκυρία και οι γεωπολιτικές συνθήκες είναι τέτοιες που θα τους αναγκάσουν να αφήσουν τους τακτικισμούς και το blame game και να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις τόσο μεταξύ τους, όσο και απέναντί μας» αναφέρει .
Πρωτοβουλίες για το κλείσιμο της αξιολόγησης το συντομότερο δυνατό συμφώνησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στις επαφές που είχε στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής στη Μάλτα ενώ στο θέμα αυτό κοινή είναι η εκτίμηση κυβερνητικών παραγόντων και κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
«Η επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης είναι να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση το συντομότερο δυνατό και με τις λιγότερο δυνατές υποχωρήσεις. Σε αυτό συμπίπτει και η μεγάλη πλειοψηφία των δανειστών, όπως φάνηκε και στην Μάλτα δήλωσε στον ρ/φ «στο κόκκινο» ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης.Επισημαίνει πάντως πώς «ακόμα και αν δεν καταστεί δυνατό να ολοκληρωθεί η συμφωνία στις 20 Φεβρουαρίου είναι εφικτό στην συνεδρίαση του Εurogroup να γίνει ένα θετικό βήμα που θα κωδικοποιήσει την πρόοδο ώστε να κλείσει η συμφωνία πριν τις εκλογές στην Ολλανδία. «Έχουμε κάθε συμφέρον να αποφύγουμε μία πολύμηνη καθυστέρηση που θα κάνει ζημιά στην ελληνική οικονομία και την θέλουν οι ακραίοι των δανειστών».
ΓΡΙΦΟΣ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΗ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΔΝΤ
Την ίδια ώρα την άποψη ότι θα ήταν προτιμότερο για την Ελλάδα να εγκαταλείψει την ευρωζώνη εξέφρασε ο Τεντ Μάλοχ, ο άνθρωπος που έχει επιλέξει ο Ντόναλντ Τραμπ για τη θέση του πρεσβευτή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Δεν θέλω να μιλήσω εκ μέρους των Ελλήνων, όμως κατά πάσα πιθανότητα, από την οπτική γωνία ενός οικονομολόγου, υπάρχει πολύ ισχυρός λόγος για την Ελλάδα να βγει από το ευρώ», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μάλοχ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο Bloomberg.
Ο κ. Μάλοχ, οικονομολόγος στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, έχει εκφραστεί επανειλημμένα με έντονο σκεπτικισμό για την ύπαρξη του κοινού νομίσματος και για την ίδια την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Μιλώντας στο Bloomberg, ο κ. Μάλοχ τόνισε πως υπάρχουν εύλογα ερωτήματα για το «εάν θα πρέπει να υπάρχει» πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα αλλά και ποιος θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για την χρηματοδότησή του.
Η αναφορά Μάλοχ στο Μνημόνιο έρχεται τη στιγμή που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπου οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος, δεν έχει ακόμα αποφασίσει εάν θα λάβει μέρος στο ελληνικό πρόγραμμα.
Ο οικονομολόγος διευκρίνισε πάντως πως δεν γνωρίζει τίποτα σχετικά με τη στάση που θα τηρήσει η κυβέρνηση Τραμπ απέναντι στην εμπλοκή ή μη του ΔΝΤ στη χώρα μας, κάνοντας μια μεταστροφή στις πρώτες αξιώσεις του για GREXIT και διάλυση της Ευρωζώνης.
