Ιερομάρτυρος Αστείου (επισκόπου Δυρραχίου), αγίων Λουκίας (της παρθένου) και Ρήξου και των συν αυτοίς: Ανατολίου, Αντωνίνου, Αντωνίου Απάμου, Απολλωνίου του γερουσιαστού,
Βίκτορος, Διοδώρου, Δίωνος, Κοττυϊου, Λυκία, Λυσίου, Νέα, ‘Οωνος, Παππιανού, Παπικού, Σατίρου, Σερίνου και ετέρων Εννέα. Φιλήμονος, Αρχίππου και Ονησίμου, Αλεξάνδρου και Επιμάχου, Οσιομάρτυρος Κυρίλλου (του εκ Θεσ/νίκης, 1566), Οσίου Σισώη (του Μεγάλου).
Μετακομιδή του ιερού λειψάνου του Οσίου Ευδοκίμου προς το Βυζάντιο.
Ο Όσιος Σισώης γεννήθηκε στην Αίγυπτο στις αρχές του 5ου αιώνα Είναι υπόδειγμα ασκητικής ζωής. Έλαμψε με την πνευματική του σύνεση και ταπεινοφροσύνη. Αρχικώς ασκήτευσε στη Σκήτη της Νιτρίας. Στη συνέχεια όμως, επειδή επιθυμούσε ζωή ασκητικότερη, πήγε στην περιοχή που ασκήτευσε ο Μέγας Αντώνιος, όπου παρέμεινε εβδομήντα δύο χρόνια. Ο Αββάς Σισώης δεν επιθυμούσε να κάνει θαύματα, για να μη δοξάζεται το δικό του όνομα. Πολλές φορές όμως γίνονταν θαύματα χωρίς ο ίδιος να το επιδιώκει, όπως στην περίπτωση ενός πατέρα ο οποίος πήγε στην έρημο μαζί με το γιο του για να συναντήσει τον όσιο. Από τις κακουχίες όμως ο γιος του πέθανε λίγο πριν φτάσουν στον προορισμό τους. Ο άτυχος πατέρας πήρε το παιδί του και το εναπόθεσε στα πόδια του οσίου. Αυτός, νομίζοντας ότι πρόκειται περί κάποιου τάματος, είπε στο παιδί: «Ανάστα τέκνον και έξελθε». Όπως και έγινε. Οι μαθητές του οσίου παρακάλεσαν τον πατέρα του παιδιού να μην κάνει λόγο για το θαύμα όσο θα ήταν εν ζωή ο Σισώης.
Ο Άγιος Αστείος έζησε στα χρόνια του Τραϊανού. Το 98 ήταν επίσκοπος Δυρραχίου και συνελήφθη επειδή δε θυσίαζε στα είδωλα. Βασανίστηκε φρικτά και μαρτύρησε όταν τον έχρισαν με μέλι και τον κατέφαγαν οι μέλισσες.
*Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ εκδόσεις PLS
