Πατρικίου (επισκόπου Προύσης), Ακακίου, Μενάνδρου και Πολυαίνου, Θεοτίμης,
των εις την Κύπρο Οσιομαρτύρων: Βαρνάβα, Γενναδίου, Γερασίμου, Γερμανού, Θεογνώστου,
Θεοκτίστου, Ιερεμίου, Ιωάννου, Κόνωνος, Μαξίμου και Μάρκου.
Παγκόσμια Ημέρα Εθνικής Μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού*
Οι εν Κύπρω Οσιομάρτυρες Βαρνάβας, Γεννάδιος, Γεράσιμος, Γερμανός, Θεογνώστης, Θεόκτιστος, Ιερεμίας, Ιωάννης Κώνων, Μάξιμος και Μάρκος ήταν μοναχοί στην Ιερά Μονή Καντάρας. Όταν όμως κατέλαβαν το νησί οι Λατίνοι, οδήγησαν τους άγιους αυτούς πατέρες σε δικαστήριο και τους ζήτησαν να γίνουν παπικοί. Οι άγιοι έμειναν σταθεροί στην ορθόδοξη πίστη τους. Για τρία χρόνια τούς βασάνιζαν στη φυλακή. Η πίστη των αγίων όμως όλο και δυνάμωνε. Τελικά τους έκαψαν ζωντανούς στις 19 Μαΐου 1231.
Ο Άγιος Πατρίκιος διετέλεσε επίσκοπος Προύσης. Είχε δε τρεις άξιους συνεργάτες τους: Ακάκιο, Μένανδρο και Πολύαινο. Και οι τέσσερις άγιοι συνελήφθησαν από τον τοπικό άρχοντα Ιουλιανό και αποκεφαλίστηκαν, επειδή δε δέχτηκαν τον ισχυρισμό ότι οι θερμές πηγές θερμαίνονται από τα είδωλα που αυτός πίστευε.
* Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου
Σήμερα είναι ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Το έγκλημα της Κεμαλικής Τουρκίας σε βάρος του Ελληνισμού του Πόντου ήταν διπλό: Σκότωσε πάνω από τριακόσιους πενήντα χιλιάδες Έλληνες (και με βάρβαρο τρόπο τούς ξερίζωσε από τις πατρογονικές τους εστίες. Ένας πολιτισμός που διατήρησε την αρχαία ελληνική γλώσσα και έθιμα επί τρεις χιλιάδες χρόνια ξεριζώθηκε στο πρώτο ολοκαύτωμα του 20ού αιώνα. Το θλιβερό προνόμιο της πρωτιάς στα θύματα κατέχει η πόλη της Αμάσειας. Από τους εκατόν ογδόντα τρεις χιλιάδες κατοίκους της δολοφονήθηκαν οι εκατόν τριάντα τέσσερις χιλιάδες εβδομήντα οκτώ. Συνολικά μέχρι το 1923 που ολοκληρώθηκε ο διωγμός, καταστράφηκαν οκτακόσιες δεκαπέντε ποντιακές κοινότητες. Επίσης χίλιες εκατό εκκλησίες και εννιακόσια εξήντα σχολεία λεηλατήθηκαν και κάηκαν.
* Στις 14 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ανακήρυξε ομόφωνα τη 19η Μαΐου Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο. Οι αντιδράσεις, ωστόσο, της Τουρκίας «επέβαλαν» την απάλειψη του όρου «Γενοκτονία» από το Προεδρικό Διάταγμα το οποίο εξεδόθη στη συνέχεια.
