Θεοδώρου (επισκόπου Εδέσσης) και του ανιψιού του Μιχαήλ,
Γρηγορίου (επισκόπου Πανίου, του ομολογητού), Δίου, Διοκλέους, Μακρίνης.
Η Αγία Μακρίνα ήταν αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου Νύσσης. Έζησε ασκητικά και ταπεινά αναθρέφοντας τα αδέλφια της και ανάλωσε τη ζωή της σε αγαθοεργίες. Διακρίθηκε για τα πνευματικά της χαρίσματα και το εξαίρετο ήθος της.
Η αγία ήταν εκείνη που τράβηξε τον αδελφό της Μέγα Βασίλειο από τη δικηγορία, με την οποία ασχολιόταν στην αρχή, για να ασχοληθεί με τη θεολογική και εκκλησιαστική δράση.
Αγαθοεργίες: Η «αποταμίευση» της ψυχής
Οι αγαθοεργίες, στις οποίες διακρίθηκε τόσο η Αγία Μακρίνα όσο και οι άγιοι αδελφοί της Μέγας Βασίλειος και Γρηγόριος Νύσσης, αποτελούν την αποταμίευση κάθε ανθρώπου υπέρ της σωτηρίας της ψυχής του. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα στην Προς Τιμόθεον επιστολή του Αποστόλου Παύλου (ΑΔ17-19), ο οποίος υπενθυμίζει ότι ο Χριστός προτρέπει τους Χριστιανούς να αγαθοεργούν. Συγκεκριμένα, αναφέρει: «Στους πλουσίους της παρούσης ζωής παράγγελλε (ο Ιησούς) να μη αλαζονεύονται και υπερηφανεύονται, ούτε να θεμελιώνουν τις ελπίδες τους στη βεβαιότητα του πλούτου, αλλά να πιστεύουν στον ζώντα Θεό, ο οποίος παρέχει τα πάντα πλουσίως σε εμάς για να τα απολαμβάνουμε. Παράγγελλε σε αυτούς να πράττουν αγαθά έργα, να γίνονται πλούσιοι όχι σε άψυχα και επικίνδυνα χρήματα, αλλά σε καλά έργα. Να είναι πρόθυμοι στη μετάδοση των αγαθών που τους έχει δώσει ο Θεός, καταδεκτικοί και ομιλητικοί για να αποθησαυρίσουν προς μεγάλην των ωφέλεια θεμέλιο καλό και αμετακίνητο στο μέλλον, για να κερδίσουν και κρατήσουν πάντοτε την αιώνιο ζωή».
