Tης Πεντηκοστής
Αποστόλου Ιούδα (Θαδδαίου ή Λεββαίου), Ασυγκρίτου, Ζωσίμου,
Ζήνωνος, Παϊσίου (του Μεγάλου).
Πεντηκοστή: Θεωρείται η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας και αναδεικνύει τη δύναμη του Πνεύματος ως συνεκτικού κρίκου της νεογέννητης Εκκλησίας. Μετά την Ανάληψη οι Απόστολοι, οι μαθητές του Χριστού, οι γυναίκες που από την αρχή τον είχαν ακολουθήσει και η Παναγία (συνολικά εκατόν είκοσι) είχαν συγκεντρωθεί στο ίδιο σπίτι που είχε εμφανιστεί ο Ιησούς και ανέμεναν, όπως τους είχε πει, την εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος. Πράγματι ακούστηκε δυνατός θόρυβος από τον ουρανό και δημιουργήθηκε σφοδρός άνεμος. Αμέσως εμφανίστηκαν πύρινες γλώσσες από τον ουρανό που φώτισαν τους Αποστόλους να ομολογούν το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
–Την εβδομάδα του Αγίου Πνεύματος (από την Κυριακή της Πεντηκοστής ως την Κυριακή των Αγίων Πάντων) γίνεται κατάλυση της νηστείας εις πάντα.
Η γιορτή της Πεντηκοστής έχει προτυπωθεί και στην Παλαιά Διαθήκη. Έτσι, πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα οι Ισραηλίτες, για να τιμήσουν το Θεό που τους ελευθέρωσε από τη δουλεία στην Αίγυπτο και τους έδωσε τη γη της Επαγγελίας, πρόσφεραν στο Ναό (άρα στο Θεό) τα πρωτογεννήματα και τους καρπούς της πρώτης σοδειάς. Δηλαδή ήταν γιορτή Ευχαριστιών. Μετά την καταστροφή του Ναού (70 μ.Χ.) συνδέθηκε με την παραλαβή του Νόμου από τον Μωυσή, που και εκείνη σύμφωνα με την παράδοση έγινε πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα.
Ασφαλώς οι δύο αυτές εβραϊκές γιορτές έχουν διαφορετικό νόημα και έχουν αποβεί τύποι των αντίστοιχων χριστιανικών γιορτών. Στη χριστιανική γιορτή της Πεντηκοστής η Εκκλησία μάς υπενθυμίζει την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους και την έλευσή του στον κόσμο. Στην ιουδαϊκή γιορτή οι άνθρωποι έλαβαν το Νόμο, στη χριστιανική οικειώθηκαν τη χάρη. Εκεί έλαβαν το Νόμο σε λίθινες πλάκες, εδώ οικειώθηκαν τη χάρη στις καρδιές τους (Κορινθ., 3,3).
- Αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία τελείται ο Εσπερινός της Γονυκλισίας (Εσπερινός της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος), δηλαδή επιτρέπονται και πάλι οι γονυκλισίες. Πρέπει να σημειωθεί ότι όλη την περίοδο του Πάσχα ως την Πεντηκοστή, οι πιστοί δεν προσφέρουν τις ευχές τους γονατιστοί, λόγω του χαρμόσυνου γεγονότος των ημερών, αλλά «εστώτες και όρθιοι».
- Την ημέρα της Πεντηκοστής στο Μεσολόγγι γίνεται λαϊκός εορτασμός στη μνήμη των ηρώων της Εξόδου. Αναπαριστάται η πορεία των εξοδιτών από την Ιερά πόλη έως το Μοναστήρι του Αγίου Συμεών στους πρόποδες του Ζυγού. Είναι ένα εντυπωσιακό τοπικό πανηγύρι στο οποίο μετέχουν «αρματωμένοι» Μεσολογγίτες με τοπικές ενδυμασίες, ενώ συμμετέχουν συγκροτήματα με ζουρνάδες και νταούλια. Το γλέντι συνεχίζεται και μετά το προσκύνημα στον Άγιο Συμεών, έως τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος.
- Κατά τη διάρκεια της Αγίας Πεντηκοστής το 346 εμφανίσθηκε για δεύτερη φορά στον Ουρανό, αυτή τη φορά των Ιεροσολύμων, ο Τίμιος Σταυρός σχηματισμένος από ένα εκθαμβωτικό φως. Τότε αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων ήταν ο Κύριλλος και αυτοκράτορας ο Κωνσταντίνος, γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Όλος ο λαός στα Ιεροσόλυμα μπορούσε να δει το σύμβολο της χριστιανικής πίστεως που κάλυπτε ολόκληρη την πόλη.
Ο Απόστολος Ιούδας ήταν γιος του μνηστήρα της Θεοτόκου Ιωσήφ και αδελφός του Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου. Στην Έδεσσα της Μεσοποταμίας συνελήφθη, ενώ κήρυττε το λόγο του Ευαγγελίου και θανατώθηκε με μαρτυρικό τρόπο.
Ο Όσιος Παΐσιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο το έτος 300. Ήταν ο μικρότερος από επτά αδέλφια. Από μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα. Σε νεαρή ηλικία πήγε στην έρημο στο διάσημο για την αρετή του Αββά Παμβώ. Μετά το θάνατο του Αββά αναχώρησε για άλλο μέρος της ερήμου. Όμως οι άνθρωποι τον ανακάλυψαν και αναζητούσαν από το στόμα του συμβουλές Λίγο πριν τον θάνατό του υπακούοντας σε συμβουλές άλλων μοναχών κατέβηκε σε κοντινές πόλεις και δίδαξε το λόγο του Χριστού. Όταν πέθανε σε βαθιά γηρατειά, ετάφη στο σημείο που επί χρόνια ασκήτευε. Μετά από χρόνια τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στην Πισιδία.
