Κοίμηση της Θεοτόκου
Η Κοίμηση της Θεοτόκου έγινε στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο οποίο ζούσε η Παναγία, κατ’ εντολή του Ιησού, μετά τη Σταύρωσή Του. Σύμφωνα με την ιερά παράδοση, τρεις ημέρες πριν από την Κοίμησή της ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την ενημέρωσε ότι ήρθε η ώρα να μεταβεί στον Υιό της. Στη συνέχεια πήγε στο Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί.
Επιστρέφοντας ενημέρωσε τους οικείους της και ετοίμασε το νεκροκρέβατό της. Την τρίτη ημέρα ακούστηκε βροντή δυνατή και νέφη εμφανίστηκαν, τα οποία έφεραν από κάθε γωνιά της γης τους μαθητές του Ιησού. Μεταξύ αυτών και οι Άγιοι Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και Ιερόθεος και οι Απόστολοι Τιμόθεος και Παύλος. Όταν η Θεοτόκος κοιμήθηκε, οι Απόστολοι τοποθέτησαν το σώμα της σε μνήμα στη Γεθσημανή.
Μετά από τρεις ημέρες έφτασε στα Ιεροσόλυμα ο Απόστολος Θωμάς, ο οποίος θέλησε να προσκυνήσει το σώμα της Παναγίας. Όταν οι Απόστολοι άνοιξαν το μνήμα, διαπίστωσαν ότι το πανάγιο σκήνωμα είχε αναληφθεί στους ουρανούς. Επειδή δε κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στον παράδεισο με το γήινο σώμα του, εκτιμάται ότι η Παναγία έλαβε το άυλο σώμα που θα λάβουμε μετά τη μεγάλη κρίση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού στη γη.
Υπολογίζεται ότι η Κοίμηση της Θεοτόκου έγινε όταν η Παναγία ήταν πενήντα εννέα ετών, περίπου έντεκα χρόνια μετά τη Σταύρωση και την Ανάληψη του Ιησού (Ήταν τριών ετών όταν μπήκε στο ναό, όπου έμεινε δώδεκα χρόνια. Έλαβε το μήνυμα του Ευαγγελισμού και σε ηλικία δεκαέξι ετών γέννησε τον Χριστό. Μεσολάβησαν τριάντα δύο χρόνια που έζησε με τον Χριστό μέχρι τη Σταύρωσή Του, οπότε ήταν σαράντα οκτώ ετών).
– Ο δυτικός λόφος της Ιερουσαλήμ ονομάζεται Σιών. Εκεί στο χώρο που ήταν κάποτε το σπίτι του Ιωάννη του Θεολόγου βρίσκεται ο ναός της Κοίμησης, που ανήκει στο τάγμα των Βενεδικτίνων μοναχών. Στην κρύπτη βρίσκεται άγαλμα της Κοίμησης της Θεοτόκου από ξύλο και ελεφαντόδοντο.
– Με την Κοίμηση της Θεοτόκου κλείνει, ουσιαστικά, το εκκλησιαστικό έτος, το οποίο ανοίγει με τη γέννησή της στις 8 Σεπτεμβρίου. Είναι εμφανές ότι το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει με τη γέννηση και ολοκληρώνεται με την κοίμηση του προσώπου που αποτελεί τη «γέφυρα» μεταξύ φθοράς (επίγειας ζωής) και αφθαρσίας (επουράνιας ζωής).
Ο ναός της Ευαγγελιστρίας στην Τήνο χτίστηκε στο σημείο όπου στις 30 Ιανουαρίου 1823 βρέθηκε η εικόνα του Ευαγγελισμού μετά το όραμα της μοναχής Πελαγίας. Η Παναγία της Τήνου είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις θυσίες της πατρίδας μας για ελευθερία. Η εύρεση της εικόνας θεωρήθηκε από τους Έλληνες οπλαρχηγούς του ’21 συμβολική για την πορεία του Αγώνα. Ανοιχτά του λιμανιού της Τήνου αναπαύεται το πλήρωμα της φρεγάτας «Έλλη», την οποία βύθισαν στις 15 Αυγούστου 1940 οι Ιταλοί.
Η Εκατονταπυλιανή στην Πάρο χτίστηκε το 326 από την Αγία Ελένη και ολοκληρώθηκε τον 6ο αιώνα από τον Ιουστινιανό. Κατά την παράδοση η εκκλησία έχει ενενήντα εννέα γνωστές πύλες. Η εκατοστή θα αποκαλυφθεί από άγγελο όταν «θα πάρουμε την Πόλη».
Η Παναγία Σουμελά βρίσκεται στο Βέρμιο και τιμάται από όλο τον Ποντιακό Ελληνισμό. Η εικόνα, που είναι μία από τις τρεις που έφτιαξε ο Απόστολος Λουκάς και ευλόγησε η Παναγία, έχει μεταφερθεί εκεί από τα ιερά χώματα του Πόντου.
*Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο «Ελληνισμός και Ορθοδοξία», Εκδόσεις PLS
