Ακυλίνης, Θεοδώρου, Αντιπάτρου (επισκόπου Βόστρων), Άννης και του υιού της Ιωάννου, Ιακώβου (του εξ απάτης τον διάβολον προσκυνήσαντος).
Εύρεση λειψάνων του Ιερομάρτυρα Νικολάου στις Καρυές της Λέσβου (1960).
Ο Όσιος Ιάκωβος περηφανευόταν για την ενάρετη ζωή του και για το ότι απαρνήθηκε την περιουσία του. Ρωτούσε δε ποιος άλλος από αυτόν θα βρει καλύτερη σωτηρία. Ένα βράδυ ο διάβολος μεταμορφώθηκε σε άγγελο και του είπε να καθαρίσει το κελί του, να βάλει μύρα και θυμιάματα διότι θα έρθει ο Χριστός για να του δώσει πολλές χάριτες. Ήρθε λοιπόν ο διάβολος τα μεσάνυχτα, άνοιξε την πόρτα του κελιού του ο Ιάκωβος και τον προσκύνησε. Όταν όμως σήκωσε το κεφάλι του, είδε το διάβολο να γελά και να τον κοροϊδεύει. Τότε ο σατανάς τον χτύπησε στο μέτωπο και εξαφανίστηκε μόλις ο Ιάκωβος έκανε το σταυρό του. Το πρωί ο Ιάκωβος πήγε σε ένα γέροντα, ο οποίος, προτού ακούσει οτιδήποτε από τον όσιο, τον εξεδίωξε, διότι, όπως του είπε, «ενεπαίχθης υπό του σατανά». Ο Ιάκωβος έκλαψε και παρακάλεσε το γέροντα για συγχώρεση. Στη συνέχεια εστάλη από το γέροντα σε ένα κοινόβιο, στο οποίο εργάστηκε ως μάγειρας, με πολλή ταπείνωση, επί επτά χρόνια και κατόπιν έμεινε μόνος σε ένα κελί για άλλα επτά χρόνια. Απέκτησε το χάρισμα να κάνει θαύματα.
Η Αγία Ακυλίνη έζησε επί Διοκλητιανού στην Παλαιστίνη. Για τη χριστιανική της δράση μαστιγώθηκε και στη συνέχεια οι ειδωλολάτρες τρύπησαν το κεφάλι της με πυρακτωμένα σουβλιά. Πέθανε δι’ αποκεφαλισμού.
Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ εκδόσεων PLS
