10 ΙΟΥΛΙΟΥ (Kυριακή)

Των εν Νικοπόλει (Αρμενίας) Σαράντα Πέντε Μαρτύρων, Βιάνορος, Σιλουανού και

Απολλωνίου (του εκ Σάρδεων), Γρηγορίου (επισκόπου Άσσου), Οσίου Αντωνίου (του Ρώσου, του εν Άθω), Μυρίων Οσίων. Σύναξη Ιωάννου του Θεολόγου εν τοις Βεάτου.

Την ενδέκατη Κυριακή από το Πάσχα η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη όλων των νεομαρτύρων, από της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως και εντεύθεν.

Οι Σαράντα Πέντε Μάρτυρες ήταν όλοι αξιωματούχοι του ρωμαϊκού στρατού. Όταν ο Λικίνιος εξαπέλυσε διωγμό εναντίον των Χριστιανών αυτοί παρουσιάστηκαν στον ηγεμόνα της Αρμενίας Λυσία και του δήλωσαν ότι είναι Χριστιανοί. Υπέστησαν πολλά μαρτύρια και, αφού τους έκοψαν τα χέρια και τα πόδια, τους έριξαν στη φωτιά, όπου και μαρτύρησαν.

Οι Μύριοι Μάρτυρες ήταν περίπου δέκα χιλιάδες ασκητές στην περιοχή της Νιτρίας, όπου ζούσαν κυρίως, σε καλύβες και σε σπήλαια. Σημαντικότερος εξ αυτών ήταν ο Άγιος Ισίδωρος, ο οποίος έλεγχε τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Θεόφιλο για μια σειρά θεολογικά ζητήματα. Ο Θεόφιλος έστειλε οπαδούς του και κατέκαυσαν όλους τους ασκητές.

Ο Όσιος Αντώνιος ο Ρώσος ασκήτευσε στο Άγιο Όρος στη Μονή Εσφιγμένου το 1012. Επέστρεψε στη Ρωσία και ανήγειρε την περιβόητη Λαύρα στο Κίεβο, όπου και πέθανε το 1073.

Μυτιλήνη: Πρωτεύουσα της Λέσβου. Επίσκοποι του νησιού διετέλεσαν οι άγιοι: Γεώργιος (1 Φεβρουαρίου), Γεώργιος ο ομολογητής (7 Απριλίου), Γρηγόριος (10 Ιουλίου). Στο νησί μαρτύρησαν οι: Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη (Τρίτη Διακαινησίμου), Δούκας (24 Απριλίου), Γεώργιος ο Ίβηρ (2 Ιανουαρίου), Νικόλαος (16 Ιανουαρίου), Θεόδωρος ο Βυζάντιος (17 Φεβρουαρίου), Όσιος Λουκάς (23 Μαρτίου), Αναστάσιος ο Πανέρης και Δημήτριος ο Μπεγιάζης (11 Αυγούστου). Από τη Λέσβο κατάγονταν: Θεοφάνης ο της Συγριανής, Δαβίδ, Συμεών, Θωμαΐς (3 Ιανουαρίου), Παρθένιος, Οικουμενικός Πατριάρχης (24 Μαρτίου), και Γεώργιος ο Παζιάνος (14 Φεβρουαρίου).

*Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ εκδόσεις PLS